About Edith en Tommie
121 km
33:21 h
Recent Activity
- 🌸 Rianne & Joep 🐶November 2, 2025
In januari van dit jaar zag ik op de website van IVN een ontzettend leuke excursie voorbij komen, de zintuigenwandeling voor mens en hond, georganiseerd door IVN Oost-Veluwezoom. Het leek me meteen iets voor ons, maar helaas konden we toen niet deelnemen. Omdat ik het idee niet los kon laten, heb ik
- 🌸 Rianne & Joep 🐶October 15, 2025
Tonight we took a walk with the dog club through the Netherlands Open Air Museum. But not just any old walk! During the "Uitgelicht" (Spotlight) event, which runs from October 10th to 26th, you can experience the museum after closing time. As soon as we walked through the gate, there was such a wonderful
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶October 10, 2025
Today we headed out again with the dog club, and what a team we had this time: Bowie, Tommie, Bailey, and Joep, a colorful bunch of noses, tails, and muddy paws. Our destination? De Berendonck, that beautiful recreation area between Nijmegen and Wijchen, where between October 1st and May 1st, the dogs
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶September 26, 2025
Today, Park Presikhaaf in Arnhem was on our itinerary. Lauren had just discovered this green gem with Bailey, and because she came back with a look of "you have to see this!", we set out with the whole dog club: Bailey, Pip, Bowie, Tommie, and of course, Joep.
The park immediately surprised us. It's not
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶September 11, 2025
Tonight we went out again with the dog club: Bowie, Tommie, Bailey, and Joep were along this time.
Lauren had already walked this route with Bailey at the end of August and came back feeling like she'd won the jackpot. So, of course, we couldn't stay behind! Being clever, we planned to start around 6
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶August 27, 2025
Together with Bowie, Pip, Tommie, Bailey, and Joep, we set out for an evening walk through the Bilderberg forests in Oosterbeek. As soon as we stepped onto the forest path, the hustle and bustle of the day seemed to disappear behind us. The dogs ran freely, sniffing curiously in the tall grass and sometimes
Translated by Google •
- Ingrid & Bowie🐕🦺August 22, 2025
It was again a pleasant walk in two beautiful parks!!
Translated by Google •
- Lauren & Bailey 🐕🐾August 8, 2025
Today we had an adventurous hike on the Tournai Trail on the agenda. It started peacefully: along the glistening water, over high dikes with panoramic views, and through shady forests where the leaves rustled softly in the wind. But it soon turned out to be less of a leisurely stroll and more of a survival
Translated by Google •
Lauren & Bailey 🐕🐾 and others went for a hike.
December 12, 2025
Tijdens de Lichtjesavond van WinterDroom wandelden we met onze hondenclub opnieuw door Pantropica. Vorig jaar waren we er ook en de betoverende sfeer is ons zo bijgebleven dat een herhaalbezoek dit jaar vanzelfsprekend voelde. Alleen hadden we toen één les geleerd... in de tropische warmte van Pantropica kun je beter niet te enthousiast in winterlagen verschijnen 🥵. Dit keer kwamen we dus luchtiger gekleed en dat maakte de wandeling des te aangenamer. Zodra we binnenstapten, voelde het alsof de tropische wereld opnieuw een extra laag magie had gekregen. De duizenden kaarsen verhulden de tuinen in een warme gloed, waardoor de vertrouwde paden van Pantropica een bijna sprookjesachtige aanblik kregen. De lichtjesroute leidde ons langs hoge palmen die zich lieten transformeren tot lichtsculpturen, langs stille waterpartijen waarin het kaarslicht zacht golfde en door Vlinderica, waar de nieuwe lichtobjecten subtiel tussen de beplanting zweefden. Ook de dieren leken zich aan te passen aan deze bijzondere avond; flamingo’s en andere bewoners bewogen rustig door het gedempte licht, alsof het park zelf vertraagde om de bezoekers meer te laten zien. Terwijl we door de verschillende thematuinen trokken, voelden we opnieuw hoe rijk de geschiedenis van Pantropica is, een plek die ooit als orchideeënkwekerij begon en nu als tropische attractie zijn verhaal vertelt in elke plant, elk pad en elke kas. Aan het einde van de route kwamen we uit bij het winterplein, waar de combinatie van schaatsgeluiden, zachte livemuziek en tropische warmte een bijna droomachtig contrast vormde. Het was een wandeling die, net als vorig jaar, minder draaide om kilometers en meer om de ervaring zelf, een rustig tempo door een wereld die voor één avond nog lichter, warmer en dichterbij leek te komen.
02:56
4.57km
1.6km/h
0m
0m
Lauren & Bailey 🐕🐾 and others went for a hike.
November 2, 2025
In januari van dit jaar zag ik op de website van IVN een ontzettend leuke excursie voorbij komen, de zintuigenwandeling voor mens en hond, georganiseerd door IVN Oost-Veluwezoom. Het leek me meteen iets voor ons, maar helaas konden we toen niet deelnemen. Omdat ik het idee niet los kon laten, heb ik later contact opgenomen met IVN om te vragen of de excursie misschien nog eens georganiseerd zou worden. Zo kwam ik in gesprek met IVN-gids Richard, en samen met onze hondenclub hebben we een nieuwe datum kunnen plannen. Vandaag was het dan eindelijk zover. We verzamelden bij Buitenplaats Beekhuizen in Velp, aan de rand van Nationaal Park Veluwezoom. Alleen al de plek is een cadeau op zich: omringd door bos, heuvels en het ritme van de natuur. Zodra we uitstapten, voelde je het al…de rust, de frisse lucht, het zachte geluid van bladeren onder je schoenen. De honden konden niet wachten om op pad te gaan. IVN-gids Richard en hondentrainer Renske namen ons mee op ontdekking. Niet zomaar een wandeling, maar eentje waarin al onze zintuigen (en vooral die van de honden) werden aangesproken. De route voerde ons over de stuwwallen, met afwisselend stevige klimmetjes en glooiende paadjes omlaag. Onderweg vertelde Richard enthousiast over het bos, de dieren en de veranderingen die hier plaatsvinden. We liepen langs jonge aanplant van verschillende boomsoorten, speciaal gekozen om de biodiversiteit te vergroten. Zo wordt het bos veerkrachtiger en rijker aan leven. Renske, hondentrainer en mede-begeleider van de wandeling, liet ons ondertussen kennismaken met de wereld van de hondenneus. Ze vertelde over de ongelooflijke kracht van de hondenneus. Waar wij een geur alleen even ruiken, bouwen honden er een compleet verhaal van. Ze ademen geuren in via hun neusgaten en laten de lucht via de gleuven aan de zijkant ontsnappen, zodat er telkens ruimte is voor nieuwe lucht. Tijdens een oefening mochten de honden met hun neus op zoek naar verstopte hondensnoepjes. Vol overgave snuffelden ze tussen de bladeren, en het was prachtig om te zien hoe ieder op zijn eigen manier werkte. De neuzen stonden letterlijk geen seconde stil. Richard leerde ons kijken naar allerlei bijzondere details in de natuur. Zo zagen we bruine bladeren met een groene baan waar een soort kronkelig patroon doorheen liep, het spoor van de mineermot, een piepklein insect dat zijn eitjes in het blad legt. De boom kan de voedingsstoffen daar niet goed meer verdelen, en wanneer de minuscule rupsjes zich een weg vreten door het blad ontstaat dat kenmerkende lijntje. We zagen ook jonge boompjes met deels kale stammetjes, dat bleek het werk van reeën, die in het voorjaar hun gewei tegen de bast schuren om de losse huid kwijt te raken. Jonge boompjes buigen mee, en daarom zijn ze favoriet. En bij de hulst ontdekten we dat hij eerst in de breedte groeit, deels als overlevingsstrategie, omdat reeën de jonge twijgjes graag eten. Pas als ze er minder goed bij kunnen, groeit de struik verder omhoog. Er was ook aandacht voor de bomen die juist níet nieuw waren. Bij een majestueuze oude beuk stonden we even stil. De stam was glad en krachtig, de kruin zo dicht dat er nauwelijks iets onder groeide. Rondom de boom lag een cirkel van kale grond, alsof hij zelf zijn eigen ruimte afbakende. Deze beuk bleek al zo’n 250 jaar oud te zijn, een stille getuige van alles wat hier in de loop der eeuwen voorbij is gekomen. We maakten er samen een groepsfoto, terwijl de honden rustig naast ons bleven zitten, alsof ze zelf ook even de rust van het moment voelden. Rondom ons kleurden de bladeren langzaam warmer in het licht van de zon. De wandeling was niet alleen leerzaam, maar ook verbindend. Tussen mens, hond en natuur ontstond iets moois aandacht, verwondering en stilte op de juiste momenten. Even verderop wees Richard ons nog op een lariks, een naaldboom die in de herfst wél zijn naalden verliest, in tegenstelling tot de meeste andere naaldbomen. Renske vertelde verder over hoe honden de wereld zien: niet in alle kleuren van de regenboog zoals wij, maar vooral in tinten blauw en geel. En hoewel hun zicht anders is, kunnen ze juist in het donker veel beter waarnemen dan wij. Ondertussen vertelde Richard over paddenstoelen, de vrucht van een veel groter, vaak onzichtbaar netwerk van schimmeldraden onder de grond. Hij gebruikte het ezelsbruggetje VVV: Vriend, Vijand of Vuilnisman om uit te leggen hoe schimmels samenwerken met andere planten, afval opruimen of juist ten koste van anderen leven. We kwamen ook langs een paar prachtige vliegenzwammen. Richard vertelde dat hun bekende witte stippen vaak door de regen verdwijnen, dan zie je ze nog als kleine restjes aan de zijkant van de hoed zitten. Langzaam verlieten we het bos, het zachte zonlicht viel door de bladeren en het landschap straalde een kalme rust uit. De honden bleven alert en nieuwsgierig, snuffelend en genietend van alle geuren om hen heen. Wij liepen deze wandeling vol verwondering en waardering voor het bos, dat zo rijk is aan leven en verhalen. Het was een ochtend die ons liet voelen hoe bijzonder de verbinding tussen mens, hond en natuur kan zijn, een ervaring die je met een glimlach achterlaat.
00:50
2.52km
3.0km/h
50m
40m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
October 15, 2025
Vanavond wandelden we met de hondenclub door het Nederlands Openluchtmuseum. Maar niet zomaar! Tijdens Uitgelicht, dat van 10 t/m 26 oktober plaatsvindt, beleef je het museum na sluitingstijd. Zodra we door de poort liepen, hing er al zo’n fijne, mysterieuze sfeer... de avond viel, overal flonkerden kleine lichtjes, en de stem van de nachtwaker nam ons mee op zijn ronde door het park. Lauren was hier al eerder geweest vóór de officiële opening, en omdat het zó leuk was, volgden wij maar al te graag haar voorbeeld. De prachtige foto’s van vanavond zijn trouwens ook door haar gemaakt, wat extra fijn was, want zo konden wij helemaal ongestoord genieten van de sfeervolle projecties en het meeslepende, maar ook verrassend informatieve verhaal. De nachtwaker bracht ons langs plekken die overdag misschien aan je voorbijgaan, maar die ’s avonds opeens tot leven komen. Oude ramen weerspiegelden het zachte licht, schaduwen bewogen over de stenen, en in de vijvers weerspiegelden de oude gebouwen zich prachtig in het water! Iets wat je overdag bijna niet opmerkt, maar wat in het donker juist magisch mooi is. En ergens in de verte leek iets te ritselen… of was dat toch die mysterieuze insluiper? Bowie en Bailey bleven vanavond thuis om keihard te chillen op de bank, maar Pip, Tommie en Joep waren natuurlijk van de partij. Samen met alle vrouwtjes dwaalden we door het park, de honden nieuwsgierig snuffelend, wij met een glimlach en verwondering over zoveel moois. Toen we uiteindelijk weer richting de uitgang liepen, voelde het alsof we even in een ander tijdperk hadden rondgedwaald, een avond om te onthouden 😍.
00:43
2.71km
3.8km/h
10m
20m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
October 10, 2025
Vandaag trokken we er weer op uit met de hondenclub, en wat een team hadden we dit keer, Bowie, Tommie, Bailey en Joep, een bont gezelschap van neuzen, staarten en modderpoten. De bestemming? De Berendonck, dat prachtige recreatiegebied tussen Nijmegen en Wijchen, waar tussen 1 oktober en 1 mei de honden hun beste leven mogen leiden: los, vrij, in het water of met hun snuit in het zand. Vanaf het eerste moment was het duidelijk dat de honden wisten wat er ging gebeuren. Zodra de autodeuren openzwaaiden, klonken er blije blaffen, werd er in cirkels gedraaid en vlogen de zandkorrels om de oren. De lucht rook naar herfst, de zon scheen alsof ze zelf ook even vakantie had genomen, kortom perfecte wandelomstandigheden. We besloten een extra lange ronde te doen. Terwijl Bailey en Tommie fanatiek het water in doken, hielden Joep en Bowie het op pootje baden en een keurige snuffel langs de waterlijn. Af en toe schoten ze allemaal tegelijk een andere kant op, alsof ze een zorgvuldig gecoördineerde chaos uitvoerden. Ieder druk met zijn eigen ontdekking, maar altijd weer samen als het tijd was om verder te lopen. De vrouwtjes deden ondertussen wat ze het best doen tijdens een hondenwandeling, gezellig kletsen. Over honden, over eten, over het leven, en over hoe de honden toch echt beter luisteren bij een ander dan thuis (klassiek gevalletje gehoorselectie, vermoedelijk). Langs het water werd het plots wat drukker. Niet met wandelaars, maar met vissers... en niet zomaar vissers. Nee, professionals, compleet met tenten, bedjes, sonarapparatuur en koelboxen waar een gemiddelde kampeerder jaloers van zou worden. We kwamen erachter dat er een karperwedstrijd voor koppels bezig was. De honden vonden dat natuurlijk buitengewoon interessant en wilden graag “helpen” met het binnenhalen van de vangst. Gelukkig waren de lijnen strak en de vissers alert, anders hadden we zomaar een viervoeter met een dobber aan de staart gehad 🎣. Ondanks de bedrijvigheid was het vooral genieten. De zon gaf nog wat extra warmte, de bladeren begonnen al te verkleuren, en het geluid van kwispelende hondenpoten in het water was pure muziek. Aan het einde van de ronde waren de honden voldaan, nat, zanderig, en oh-zo-gelukkig. De vrouwtjes trouwens ook, want zeg nou zelf, wat is er beter dan goede gesprekken, vrolijke honden en een snufje nazomer aan het water? Op de terugweg naar de auto keek iedereen nog even om. Vier honden, vier kwispels, vier tevreden snoetjes. En wij dachten allemaal hetzelfde, volgende keer weer!
01:41
6.37km
3.8km/h
20m
10m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
September 26, 2025
Vandaag stond Park Presikhaaf in Arnhem op ons programma. Lauren had dit groene pareltje pas ontdekt met Bailey en omdat zij terugkwam met een blik van “dit moet je gezien hebben”, trokken we er met de hele hondenclub op uit: Bailey, Pip, Bowie, Tommie en natuurlijk Joep. Het park verraste ons meteen. Het is namelijk niet zomaar een parkje om de hoek, dit is het grootste stadspark van Arnhem. Het is aangelegd in de jaren zestig en jaren later helemaal vernieuwd. Overal waterpartijen, slingerende paden en grasvelden die uitnodigen tot ravotten. Terwijl wij onze honden achternaliepen, genoten wij van de omgeving compleet met watervalletjes en beekjes waar het water vrolijk klaterde. En in zo’n beekje ontdekten de honden hun nieuwe speeltjes, kreeftjes. Geen grap, hier leven echt rivierkreeften 🦞. Voor de viervoeters leken het net wandelende snacks, maar wij besloten dat die rode rakkers voorlopig níet op het menu kwamen. Verderop kwamen we bij de speeltuin. Normaal een plek voor kinderen, maar vandaag lieten wij volwassenen ons ook even gaan. Midden in het speelgedeelte liggen muziektegels waar je melodietjes mee kunt springen. Dus daar stonden wij, volwassen dames, in onze poging om “Vader Jacob” uit te voeren. Het resultaat was niet om aan te horen 🫣. De honden keken ons met scheve kopjes aan, alsof ze dachten: Hou maar op, wij blaffen nog zuiverder. Naast het groen lag ook nog een skatepark. Daar zag ik Joep heel even denken: “Geef mij ook maar zo’n plank op wieltjes, dan haal ik Tommie wél in.” Maar het mooiste deel van de wandeling lag aan de rand van het park: de stadsboerderij. Altijd al een feestje met geiten en kippen, maar nu éxtra bijzonder. Op 13 september waren er biggetjes geboren, piepklein en wiebelig. Hun roze snuitjes en zachte billetjes zorgden voor een collectieve “aaaaah” bij ons allemaal. De honden stonden met ogen als schoteltjes te kijken. Joep leek even serieus te overwegen of zo’n biggetje ook meedoet aan tikkertje, maar gelukkig hielden we hem tegen 😉. Zo werd onze ochtend in Park Presikhaaf een avontuur vol onverwachte ontmoetingen: kreeften die de dans ontsprongen, biggetjes die onze harten stalen, en vrouwtjes die bewezen dat muziektegels beter bespeeld worden door kinderen. Kortom: een park waar je niet alleen wandelt, maar waar je lacht, ontdekt en telkens iets nieuws vindt en waar je hond gegarandeerd met een kwispel én een tevreden snuit vandaan komt.
00:51
3.47km
4.1km/h
20m
10m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
September 11, 2025
Vanavond gingen we weer met de hondenclub op pad: Bowie, Tommie, Bailey en Joep waren van deze keer van de partij. Lauren had deze route eind augustus al eens met Bailey gelopen en kwam terug alsof ze de jackpot had gewonnen. Dus ja, wij konden natuurlijk niet achter blijven! Slim als we zijn, planden we de start rond 18:15, want het wordt steeds vroeger donker. Alleen… het verkeer besloot dat wij beter in de file konden reflecteren op onze levenskeuzes. Uiteindelijk begonnen we iets later.. maar hé, hoe later je start, hoe meer appels er uit de bomen gevallen zijn. Win-win. Landgoed Soelen voelt alsof iemand een puzzel van bos, akkers en boomgaarden in elkaar heeft geflanst. Staatsbosbeheer zwaait hier sinds 1992 de scepter en heeft de lanen weer opgepoetst alsof er een koninklijke bruiloft aankomt. Overal staan paaltjes met QR-codes die je college geven over bomen (handig voor iedereen die ooit boomfluisteraar wil worden). En dan BAM! Ineens staat daar Kasteel Soelen, compleet met gracht, toren en poortgebouw. Een sprookjesplaatje. Alleen jammer dat het privé is. Maar goed, misschien maar beter ook... ik zie onze honden al in de gracht plonsen, terwijl de bewoners sip uit het raam kijken: “Schat, er zwemt weer een golden retriever door de slotgracht…” We wandelden langs velden vol pompoenen en perenbomen. En appels. Véél appels. Meer dan 300 rassen zelfs, biologisch en SKAL-gecertificeerd. Oftewel appels met keurmerk. Toen kwam de spanning van de avond, een dode rat. Het leek heel even CSI: De Betuwe, alleen zonder misdadige plotwendingen, maar mét Edith die Tommie in een Houdini-actie wegtrekt van het kadaver. 🎬 Aan het eind brak het hoogtepunt los: een spontane appelproeverij onder de bomen. De honden mogen hier heerlijk los tussen de bomen door rennen. Sommige appels waren zo zuur dat je spontaan je gezichtsuitdrukking moest resetten, andere waren zo zoet dat je dacht “Waarom eet ik überhaupt nog chocola?” Ingrid had haar kleine rugzakje volgestouwd met verschillende soorten, en vond zelfs een mutant-appel zó groot dat ze er een complete appeltaart uit kan snijden 😂. We waren al enthousiast over de appels, maar Edith ging voor de volle ervaring: boomknuffel inbegrepen. Bailey, die eerder nog deed alsof appels oneetbare decoratie waren, knabbelde nu vrolijk mee alsof ze altijd al een grote appel-fan was. De rest van de honden zagen de appels vooral als tennisballen. En zo kwam er een einde aan onze avontuurlijke avond. Fileleed vergeten, dode rat vermeden, appels geproefd en honden ultiem gelukkig. Kortom een Betuwse topavond mét heel veel gezelligheid 🥰
01:08
4.38km
3.9km/h
20m
20m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
August 27, 2025
Samen met Bowie, Pip, Tommie, Bailey en Joep trokken we eropuit voor een avondwandeling door de Bilderbergbossen in Oosterbeek. Zodra we het bospad op stapten, leek de drukte van de dag achter ons te verdwijnen. De honden renden vrij rond, snuffelden nieuwsgierig in het hoge gras en verdwenen soms bijna geruisloos tussen de dennen en beuken. Hun enthousiasme werkte aanstekelijk, elke keer als ze weer vrolijk terug kwamen dartelen, voelde de wandeling als een klein feestje. Het bos verraste ons met zijn afwisseling. Dichte stukken dennenbos waar het licht door de takken filterde, open plekken waar je ineens midden op een zacht grasveld stond, en natuurlijk de heidevelden die op dit moment prachtig paars kleurden. Vooral in het avondlicht gaf dat een bijna sprookjesachtige gloed. Alsof de natuur zich nog één keer van haar mooiste kant liet zien voordat de zon onder ging. Halverwege liepen we onder een charmant bruggetje door. Normaal ligt er wat water onder, maar dit keer stond het droog. De honden snuffelden nieuwsgierig rond, blij met elke ontdekking. Alleen Bowie liet vandaag zijn staart wat zorgelijk naar beneden hangen, in plaats van fier omhoog. Hopelijk valt het allemaal mee voor hem en kwispelt zijn staartje morgen weer vrolijk mee! Wat bijzonder is aan dit gebied, is dat je niet alleen door pure natuur loopt, maar ook over historische grond. Eeuwen geleden was dit bos al in gebruik voor hout en jacht, en later werden er lanen met statige eiken en beuken aangelegd. In de 20e eeuw kreeg de plek bekendheid door landgoed De Bilderberg, dat uiteindelijk een hotel werd. Dat hotel is later wereldberoemd geworden door de geheime “Bilderbergconferenties”. Terwijl wij gewoon met de honden genieten van frisse lucht en avondstilte, ademt het bos dus ook een stukje geschiedenis. Na afloop reden we nog even door naar de ijssalon in Oosterbeek. Daar genoten we samen na van deze heerlijke, gezellige wandeling. Vijf blije honden aan onze voeten en een groep lieve, leuke vrouwtjes om het mee te delen. Het perfecte slot van een avond vol natuur, gezelligheid en warmte.
00:57
3.57km
3.8km/h
30m
40m
During the WinterDroom Light Evening, we walked through Pantropica again with our dog club. We were there last year, and the enchanting atmosphere has stayed with us so much that a return visit this year felt like a given. However, we had learned one lesson back then... in the tropical heat of Pantropica
Translated by Google •