About Daddy_V
225 km
55:36 h
Recent Activity
- 🌸 Rianne & Joep 🐶2 days ago
This afternoon we put on our walking shoes for a stroll through Hindeloopen, that small IJsselmeer town where time seems to pass just a little bit slower. We're back in Friesland for the weekend and met up with Lauren and Bailey here. No plan, no rush, just exploring together, seeing what the streets
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶December 21, 2025
After our walk past the miniature people through Leeuwarden's city center, we had something special planned for the evening. A lovely way to end the weekend: the 6th edition of December Light.
When it gets dark, Leeuwarden transforms. The hustle and bustle subsides, the streets become quieter, and that
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶December 21, 2025
Today we had a wonderful discovery walk through Leeuwarden, but at eye level with the city's smallest residents.
We walked the Miniature People route, not just a regular city walk, but a scavenger hunt past dozens of miniature figures that tell their own stories in surprising locations. Sometimes they
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶December 20, 2025
Today we made the trip from the Achterhoek region to Harlingen for a weekend in Friesland. And what a coincidence 😉, Lauren turned out to be on holiday nearby. A perfect excuse to meet up for a lovely walk in Stavoren.
We started at the harbor, where the fog played a major role today. Unfortunately
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶October 19, 2025
Recently, the Achterhoek region has something special to be proud of: its own Geotour! There are only a few dozen of them worldwide, and until recently, there were only two in the Netherlands... in Amsterdam and De Kop van Drenthe. And now there's one in the beautiful municipality of Bronckhorst.
A Geotour
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶October 5, 2025
Today we took a relaxing walk through Horsterpark. It was wonderfully peaceful, with only the rustling of the leaves and the twittering of birds in the background. Bailey and Joep were immediately eager and ran ahead enthusiastically.
To our great surprise, Joep dared to run through the tunnel for the
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶September 12, 2025
Where blast furnace fires once glowed and the sound of hammers and machinery reverberated through the air, you'll now find a vibrant heart full of culture, history, and conviviality: the DRU Industriepark. This impressive complex was once the iron foundry where the famous DRU pans and stoves were made
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶August 8, 2025
What a wonderful evening stroll we had along the Blauwe Meer, right during the enchanting golden hour. The sun slowly set behind the trees as we enjoyed this beautiful lake with its almost tropical blue water. For a moment, we felt like we were abroad; such an intensely beautiful color is rarely seen
Translated by Google •
- 🌸 Rianne & Joep 🐶August 8, 2025
A few kilometers below the quiet village of Schoonloo lies a route that will transport you completely out of time: the Wolf Trail. This path, established by the Dutch Forestry Commission (Staatsbosbeheer), winds through the beautiful Schoonloër Strubben and the forestry area, offering a surprisingly
Translated by Google •
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
a day ago
Na een nacht midden in het hart van Sneek begon de dag rustig. Vanaf de parkeerplaats liepen we de stad in en al snel stond hij daar, de Waterpoort. Twee stoere torens die zich spiegelen in het water, alsof ze al eeuwenlang geduldig wachten op iedereen die Sneek binnenkomt. Het is zo’n plek waar je vanzelf even vertraagt. Hier voel je meteen... deze stad leeft al lang met water, handel en verhalen. We liepen langs het water richting het station. Het stationsgebouw, eind negentiende eeuw neergezet, staat er nog altijd met rechte schouders en verfijnde details. Voor de deur rust de Sik van Snits 🚂, klein maar onverzettelijk. Een locomotief die ooit dagelijks dwars door dorpen tufte met goederen, melk en verhalen. Je ziet hem staan en je weet... hier werd gewerkt, verbonden en doorgegeven. Dan wordt de stad ineens groen. Het Wilhelminapark ontvouwt zich zonder haast, met slingerpaden en oude bomen die al meer dan een eeuw meegaan. In de vijver ligt de Julianagondel, een herinnering aan 1909, aan een prinsesje dat net geboren was en aan een stad die iets wilde vieren. Het water weerspiegelt de gondel zacht, alsof het verhaal hier nooit helemaal is weggegaan. Terug richting de stad trekt Theater Sneek de aandacht. Modern, uitgesproken, met een hoge toren die ’s avonds licht geeft, een hedendaags baken tussen alle historie. Het staat op de plek waar ooit het postkantoor stond, en dat voel je. Hier blijven mensen komen en gaan, alleen de reden verandert. Even verder wordt het stiller. Naast de Martinikerk staat het oorlogsmonument. Een vrouw van steen, rechtop, met een lint dat spreekt over trouw tot in de dood. De Martinikerk zelf staat iets hoger, op een terp, al sinds de elfde eeuw het middelpunt van Sneek. Ooit had ze drie torens, nu geen enkele meer, maar de afdrukken ervan zijn nog zichtbaar in het gras. Alsof de kerk zegt: ik ben veranderd, maar ik ben er nog. Binnenin klinkt al eeuwen muziek, buiten hoor je vooral de tijd. Langs het stadhuis en het Bestjoershûs merk je hoe belangrijk Sneek ooit was. Handel, bestuur, rechtspraak, alles kwam hier samen. De gevel van het stadhuis is rijk versierd, vol symbolen: gerechtigheid, handel, de seizoenen, wijsheid. Het is een rustige trots die je pas ziet als je even omhoog kijkt. Het gerechtsgebouw is gebouwd in de negentiende eeuw, met zware lijnen en een duidelijke boodschap boven de deur: ieder het zijne. Het staat er nog altijd, stevig en waardig, midden tussen het leven van nu. In de smallere straten wordt Sneek persoonlijker. Het Old Burgerweeshuis vertelt een verhaal van zorg en discipline, van kinderen die hier eeuwen geleden opgroeiden onder strenge maar beschermende ogen. Het gebouw voelt als een geheugen dat veel heeft gezien, maar niets is vergeten. Dan sta je bij het Joods Monument. Op de plek waar ooit de synagoge stond, is nu een stalen raamwerk. De Davidsster ontbreekt... niet subtiel, maar zichtbaar uitgerukt. De blauwe vormen eromheen staan voor mensen die doorgingen, die verder leefden. Het is een plek die geen uitleg vraagt, alleen aandacht. Verder langs het water draait Fortuna haar gouden bol. Het beeld is jong, maar het verhaal oud: geluk dat komt en gaat, overvloed die nooit zeker is. Sneek kent dat spel al eeuwen, en misschien past het daarom zo goed hier. Deze fontein is onderdeel van 11-fountains. De Sint Martinuskerk, zonder toren maar vol karakter, staat er rustig bij. Ontworpen door Cuypers, nooit helemaal af, maar juist daardoor eigen. Niet alles hoeft voltooid te zijn om mooi te zijn. Via het Kleinzand lopen we langs oude koopmanshuizen. Hier werd gehandeld, geroken, geproefd. Hier ontstond Beerenburg 🥃, hier werd kennis doorgegeven, kruiden getrokken, verhalen gemengd. Je voelt dat dit een straat is die weet wat werken is. Het pand waar C&A begon staat er nog steeds. Wat ooit een kleine stoffenzaak was, groeide uit tot iets groots, maar hier in Sneek begon het. Onder de erker herinnert een Davidsster aan wat ernaast verloren ging. Klein detail, grote betekenis. En dan, aan de rand van de stad, de watertoren. Hoog, stevig, gebouwd om Sneek van water te voorzien, nu vooral een herkenningspunt. Aan het einde van de wandeling voelt Sneek als een stad die iets heeft gedeeld. In water, steen, stilte en kleine details. En juist dat maakt, dat je Sneek niet zomaar weer loslaat.
01:19
5.17km
3.9km/h
20m
20m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
2 days ago
Vanmiddag trokken we onze wandelschoenen aan voor een rondje door Hindeloopen, dat kleine IJsselmeerstadje waar de tijd nét iets langzamer lijkt te gaan. We zijn weer een weekendje in Friesland en spraken hier af met Lauren en Bailey. Zonder plan, zonder haast, gewoon samen op pad en kijken wat de straatjes, het water en de verhalen ons zouden brengen. Deze wandeling is één groot feest van kneuterigheid. Smalle straatjes en verborgen steegjes nodigen uit om te slenteren, bruggetjes zorgen telkens voor nieuwe doorkijkjes en de bakstenen kapiteinshuizen laten zien hoe rijk de stad ooit was. Alles is klein, overzichtelijk en charmant. Hoog op de dijk langs het IJsselmeer opent het landschap zich en kijk je eindeloos uit over water en lucht. De wind, het weidse uitzicht en het ritme van de golven maken dit stuk vanzelf rustgevend. Een plek waar je even stil wordt en gewoon samen verder loopt. Bij de haven kwamen we langs het Sylhús, het voormalige kantoor van de sluizenmeester. Ooit werd hier bepaald welk schip wanneer mocht schutten, nu is het vooral een prachtig herkenningspunt aan het water, met uitzicht op de jachthaven en het altijd wat onstuimige IJsselmeer. Even verderop stuitten we op het verhaal van 'It Kwade Wiif fan Hylpen'. Volgens de volkslegende woonde hier een vrouw die in de 17e eeuw als heks werd gezien en stormen zou hebben opgeroepen om schepen in gevaar te brengen. Het verhaal hoort bij Hindeloopen zoals het water bij de stad hoort. De Grote of Sint Gertrudiskerk torent rustig boven de huizen uit. Deze laatgotische kerk, gewijd aan Sint Gertrudis, beschermheilige van reizigers en zeevarenden, is van binnen minstens zo indrukwekkend als van buiten. De beschilderde houten wanden en banken in Hindelooper stijl, vol bloemen, vogels en bijbelse taferelen, maken het een plek waar je vanzelf even blijft rondkijken. Een heel andere blikvanger is 11 Fountains, Flora & Fauna. De fontein met het hert en de hinde en de hoorn des overvloeds verwijst naar de verbondenheid tussen mens en natuur én naar de welvaart die Hindeloopen in de Gouden Eeuw kende. Kunst die mooi samensmelt met de omgeving. Aan de kade staat het Peilschaalhuisje, klein en bescheiden, maar met een groot verhaal. Hier werd het waterpeil van het IJsselmeer, en vroeger de Zuiderzee, gemeten. Een stille herinnering aan het leven met het water, altijd dichtbij en nooit helemaal te vertrouwen. Het Eerste Friese Schaatsmuseum bracht ons even in winterse sferen. Van antieke doorlopers tot Elfstedentocht-memorabilia, alles ademt hier Friese schaatstrots. Zelfs zonder ijs voel je hier hoe diep het schaatsen in de Friese ziel zit. Tot slot liepen we langs De Kleine Vermaning, een eenvoudige doopsgezinde kerk uit de 19e eeuw. Je zou er zo voorbij lopen, maar wie even stilstaat, voelt de warme en intieme sfeer. Een plek die herinnert aan een tijd waarin geloof vooral in stilte en eenvoud werd beleefd. Met Lauren en Bailey aan onze zijde, langs water, verhalen, kunst en geschiedenis, liet Hindeloopen zich van zijn warmste kant zien. Zo’n wandeling die niet groots hoeft te zijn om je bij te blijven, eentje om nog lang aan terug te denken.
01:00
3.80km
3.8km/h
10m
10m
Lauren & Bailey 🐕🐾 and others went for a hike.
December 21, 2025
Na onze wandeling langs de miniature people door het centrum van Leeuwarden hadden we voor de avond nog iets bijzonders op de planning. Een mooie afsluiter van het weekend, de 6e editie van Decemberlicht. Wanneer het donker wordt, verandert Leeuwarden. De drukte zakt weg, de straten worden stiller en juist dan begint deze route te leven. We volgden het blauwe licht, dat ons zonder moeite meenam door steegjes waar we normaal zo aan voorbijlopen. Bekende plekken voelden ineens anders, alsof de stad zichzelf opnieuw aan ons voorstelde. Decemberlicht is geen route die je snel loopt. Je vertraagt vanzelf. Je blijft staan. Kijkt omhoog, naar muren die tot leven komen met animaties, korte filmpjes, gedichten en citaten. Soms grappig, soms licht filosofisch, maar altijd precies passend bij de plek. Het voelde nergens druk of overweldigend, eerder als een reeks kleine ontmoetingen met licht en woorden. Het citaat “Keep some room in your heart for the Unimaginable” van Mary Oliver vormde een mooie rode draad. Het paste bij deze avond, bij het kijken zonder haast en bij het openstaan voor wat je niet had verwacht. In het donker leek alles net wat scherper binnen te komen. Wat begon in 2020 als een spontaan gebaar van Kroft&Smids, voelt hier nog steeds heel dichtbij en menselijk. Hun liefde voor licht in de openbare ruimte is voelbaar. Niet om indruk te maken, maar om iets te delen. Hoop, verwondering, een glimlach. We liepen rustig verder, soms zwijgend, soms even wijzend: heb je die gezien? De kou was er, maar stoorde niet. Het was zo’n avond waarop je niet veel nodig hebt. Alleen samen lopen, kijken en ervaren. Decemberlicht voelde als een zachte afsluiting van een heerlijk weekend in Friesland. Geen groot slot, maar een warme, stille punt achter mooie dagen. Met een hoofd vol zinnen, beelden en kleine wijsheden reden wij richting huis, terwijl Lauren nog even in deze provincie blijft. Friesland dooft voor ons langzaam uit, maar wat we lazen en zagen nemen we mee naar huis.
00:24
1.49km
3.8km/h
20m
10m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
December 21, 2025
Vandaag wandelden we een hele leuke ontdekkingstocht door Leeuwarden, maar dan op ooghoogte van de kleinste bewoners van de stad. We liepen de Miniature People-route, geen gewone stadswandeling, maar een speurtocht langs tientallen miniatuurpoppetjes die op verrassende plekken hun eigen verhaal vertellen. Soms lagen ze pal voor je neus, soms moest je echt even stilstaan, bukken en goed kijken. Dat maakte het juist zo leuk. Met het routeboekje in de hand, vol omschrijvingen en subtiele hints, voelde elke vondst als een klein cadeautje. Onderweg genoten we niet alleen van de miniaturen, maar ook van het Leeuwarden dat zich tussen de scènes door ontvouwde. Smalle straatjes, verborgen hoekjes, het water, de pleinen en indrukwekkende streetart. Deze route laat je het centrum van alle kanten zien. Je vertraagt vanzelf. Je kijkt anders. En precies dat is de kracht van deze wandeling. De Miniature People zijn het werk van Michel Tilma, geboren en getogen Leeuwarder. Zijn verhaal geeft de route extra diepte. Na drie hersenbloedingen moest hij zijn leven opnieuw vormgeven. In fotografie vond hij rust, en in de miniaturen zijn roeping. Wat begon als inspiratie van kunstenaar Slinkachu, groeide uit tot een liefdevol en eigen project dat inmiddels niet meer weg te denken is uit de stad. Met een rugzak vol poppetjes trok Michel door Leeuwarden, op zoek naar plekken waar het grote en het kleine elkaar raken. Sinds 2019 blijven de miniaturen gewoon staan. Ze zijn onderdeel geworden van de stad, van stadswandelingen, van verwondering. Niet voor niets ontving Michel in 2023 de Pommeranten Pries: een erkenning voor zijn bijzondere bijdrage aan het culturele leven van Leeuwarden. Deze wandeling voelt als een ode aan veerkracht, creativiteit en aandacht. Aan het idee dat je een stad pas echt leert kennen als je de tijd neemt. En misschien ook als een stille herinnering aan Michels eigen woorden: “Het is niet wat je overkomt dat je leven vormt, maar hoe je er mee omgaat.” Een warme, verrassende en inspirerende route die Leeuwarden laat zien zoals je haar nog niet kende... klein van formaat, maar groots in betekenis. Perfect voor wie houdt van wandelen met verwondering.
01:49
6.91km
3.8km/h
20m
20m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
December 20, 2025
Vandaag maakten we de reis van de Achterhoek naar Harlingen voor een weekendje Friesland. En heeeeeel toevallig 😉 bleek Lauren ook in de buurt vakantie te vieren. Een perfecte aanleiding om samen af te spreken voor een mooie wandeling in Stavoren. We begonnen bij de haven, waar de mist vandaag een grote rol speelde. Het uitzicht reikte helaas niet ver, maar juist dat gaf de plek iets mysterieus. Toch liepen we vol goede moed de pier richting het IJsselmeer op. Aan het einde stond een kleine vuurtoren, die stoer uit de nevel tevoorschijn kwam, een mooi en sfeervol begin van onze wandeling. Daarna vervolgden we onze route over de dijk, langs een rij prachtige kleurrijke huisjes. Al wandelend fantaseerden we erop los, in welke kleur zouden wij hier willen wonen, zo vlak bij het water? Met het ruisen van het meer en de frisse lucht was dat geen moeilijke droom om te hebben. Een rondje door het centrum van Stavoren mocht natuurlijk niet ontbreken. Hier bewonderden we één van de bijzondere 11fountains van Friesland. Elke Friese Elfstedenstad heeft zo’n moderne fontein, ontworpen door internationale kunstenaars. In Stavoren is dat een reusachtige vis, die normaal gesproken water spuit, een knipoog naar de rijke maritieme geschiedenis van de stad. Door de kou stond de fontein vandaag stil, maar dat mocht de pret niet drukken. Bailey durfde zelfs dapper in de bek van de vis te poseren. Niet ver daarvandaan kwamen we langs het bekende beeld van het Vrouwtje van Stavoren. Dit bronzen beeld, gemaakt door Pier Arjen de Groot en geplaatst in 1969, kijkt uit over de oude haven. Het stelt de rijke weduwe uit de bekende sage voor, die door haar hebzucht alles verloor. Het beeld is een krachtig symbool voor de bloei en ondergang van Stavoren en blijft een indrukwekkende plek om even bij stil te staan. Ook liepen we langs een heel bijzonder hotel, Hotel De Vrouwe van Stavoren, prachtig gelegen aan de oude haven. Hier kun je niet alleen ‘gewoon’ overnachten, maar zelfs slapen in een wijnvat! Twaalf enorme wijnvaten zijn omgebouwd tot sfeervolle hotelkamers, sommige zelfs met luxe badkamers en ligbaden. Alleen al het zien ervan maakte ons nieuwsgierig. Als afsluiter wilde ik Lauren graag nog iets persoonlijks laten zien. Het beeld van Aukje, de Elfstedenschaatster. Dit beeld, gemaakt door Evert van Hemert, is onderdeel van een serie van elf beelden in alle Friese Elfsteden. Ze vormen een eerbetoon aan de vrouwelijke deelnemers van de Elfstedentocht en staan allemaal op de officiële schaatsroute, daar waar weg en water elkaar kruisen. Voor een geocache heb ik ze ooit alle elf bezocht, en het voelde mooi om deze bijzondere plek vandaag te kunnen delen. Al met al was het een gezellige, sfeervolle wandeling vol mist, verhalen, kunst en fijne gesprekken. Stavoren liet zich vandaag misschien niet van zijn zonnigste kant zien, maar wél van zijn warme en karaktervolle kant, en dat maakte deze dag samen extra bijzonder.
01:29
5.93km
4.0km/h
10m
10m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
October 19, 2025
Sinds kort heeft de Achterhoek iets bijzonders om trots op te zijn: een eigen Geotour! Over de hele wereld bestaan er maar enkele tientallen van, en tot voor kort waren er in Nederland slechts twee... in Amsterdam en De Kop van Drenthe. En nu dus ook één in de prachtige gemeente Bronckhorst. Een geotour is een bijzondere toeristische route langs een reeks geocaches op markante of verrassende plekken. Bij de deelnemende locaties kun je een Geotour-paspoort ophalen. In dit paspoort noteer je de codewoorden die je bij elke cache vindt. Voor iedere gevonden cache verdien je punten, en zodra je de grens van 80 punten bereikt, kun je je paspoort inleveren voor een speciale geocoin, een mooie herinneringsmunt aan dit avontuur. Vandaag zijn wij begonnen aan onze eerste van in totaal 45 caches. Onze tocht voerde ons door het sfeervolle boerenlandschap van landgoed ’t Mulra. Al direct bij de start kregen we een klein koffertje mee vol handige attributen. Die bleken onderweg goed van pas te komen! Langs de route kwamen we verschillende waypoints tegen, waar we steeds even moesten nadenken welk voorwerp uit het koffertje we nodig hadden. Soms moesten we creatief zijn, soms puzzelden we met cijfers, en stap voor stap kwamen we dichter bij het coördinaat van de eindcache. Het was een heerlijke wandeling: rustige paden, afwisselende natuur en dat fijne gevoel van ontdekking dat bij geocaching hoort. Aan het eind konden we tevreden onze eerste code in het paspoort noteren, één stap dichter bij die felbegeerde geocoin! Op naar de volgende 44 caches van deze prachtige Achterhoekse Geotour!
00:47
3.67km
4.7km/h
0m
10m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
October 5, 2025
Vandaag maakten we een ontspannen wandeling door het Horsterpark. Het was heerlijk rustig, met alleen het ruisen van de bladeren en het gekwetter van vogels op de achtergrond. Bailey en Joep hadden er meteen zin in en renden enthousiast vooruit. Tot onze grote verrassing durfde Joep vandaag voor het eerst door de tunnel te rennen iets wat hij tot nu toe altijd een beetje spannend vond. Met Bailey als voorbeeld schoot hij er vol vertrouwen doorheen, waarna hij zichtbaar trots weer naar buiten kwam. Dat leverde natuurlijk een applausje en een paar vrolijke kwispels op! Bij het water hebben de honden nog even heerlijk met stokken gespeeld. Spetterend, rennend en dollend genoten ze zichtbaar van het avontuur. De eerste herfstkleuren maakten het park extra mooi, met een tapijt van bladeren dat zacht ritselde onder onze voeten. We kwamen langs het kabouterpad, maar op het bordje stond dat de kabouters hier bang zijn voor honden. Tja, met Bailey en Joep erbij leek het ons verstandig om geen paniek te zaaien in kabouterland. Gelukkig spotten we buiten het pad nog genoeg dappere kabouters die zich niet zo snel laten afschrikken. Even verderop ontdekten we een leuk trekpontje, een kleine verrassing midden in het park. Natuurlijk moesten we daar even kijken, een leuke plek voor kinderen (en nieuwsgierige volwassenen). Na een rustig rondje genoten we nog even van het uitzicht bij de vijver, waar Bailey en Joep nog één keer het water in doken voor een laatste plons. Het Horsterpark bleek opnieuw een heerlijke plek voor een korte, ontspannen wandeling vol kleine verrassingen. Een aanrader voor iedereen die houdt van natuur, rust, en vrolijke viervoeters aan zijn zijde! Het Horsterpark in Duiven is een uniek recreatiegebied dat in de afgelopen jaren is uitgegroeid tot een geliefde plek voor wandelaars, gezinnen en natuurliefhebbers. Het park werd begin deze eeuw aangelegd en kreeg zijn naam van een oud gebied in de omgeving: de Horst. In 2006 werden de gebouwen de kinderboerderij, het Theepaviljoen en de beheerderswoning in één weekend door vrijwilligers opgebouwd. Wat het Horsterpark extra bijzonder maakt, is dat het niet alleen een plek van ontspanning is, maar ook van zinvolle arbeid en maatschappelijke betrokkenheid. Op verschillende locaties in het park werken mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, die helpen bij de dierverzorging, het onderhoud en in de horeca. Daardoor is het park niet alleen groen en gezellig, maar ook een plek met een groot hart. Je vindt er naast het bos en de vijvers ook een ruime kinderboerderij, een speeltuin, mooie wandel- en fietspaden, een evenemententerrein en het gezellige Theepaviljoen met terras aan het water. Een ideale plek voor een ontspannen dag buiten!
00:51
3.56km
4.2km/h
10m
10m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
September 12, 2025
Waar vroeger het vuur van de hoogovens gloeide en het geluid van hamers en machines door de lucht dreunde, vind je nu een bruisend hart vol cultuur, historie en gezelligheid, het DRU Industriepark. Dit indrukwekkende complex was ooit de ijzergieterij waar de bekende DRU-pannen en kachels werden gemaakt. Tegenwoordig zijn de oude fabriekshallen prachtig gerestaureerd en vullen theater, bibliotheek, museum en horeca de monumentale gebouwen met nieuw leven. Tijdens je wandeling proef je hier nog altijd de industriële sfeer, robuuste bakstenen muren, hoge raampartijen en imposante constructies herinneren aan de tijd dat dit dé werkplaats van de regio was. Tegelijk is het een plek waar mensen samenkomen om te genieten van muziek, tentoonstellingen of gewoon een kop koffie aan het water ☕. Er is bovendien van alles te beleven: in de indrukwekkende SSP-hal vinden regelmatig bruisende evenementen plaats, in het sfeervolle Ouhr-lokaal kun je zelfs trouwen 💍, en de VVV helpt je graag op weg naar andere mooie plekken in de Achterhoek. Voor kinderen is er een vrolijke waterspeeltuin, speeltuin en een skatepark 💦, zodat jong en oud zich hier thuis voelt. Het CIVON Innovatiecentrum, feestelijk geopend door koning Willem-Alexander en koningin Máxima, laat zien dat innovatie en ambacht hier hand in hand gaan. En elke zomer trekt het terrein duizenden bezoekers tijdens het spetterende muziekfestival Huntenpop 🎤, een traditie die het industriële decor doet bruisen van energie. Vanavond liepen wij hier zelf, als trotse inwoners van Ulft, samen met onze hond Joep en onze lieve logeerhond Bailey. We hadden afgesproken met de fotograaf van de regionale krant om met een groep initiatiefnemers op de foto te gaan voor een krantenartikel. Met dit artikel willen we bekendheid geven aan ons plan voor een omheind losloopveld in de gemeente Oude IJsselstreek. Na de fotoshoot wilden we eigenlijk nog een langere wandeling maken, maar doordat iemand uit de groep wat later arriveerde en de lucht inmiddels dreigend betrok ⛅, besloten we het korter te houden. Eén ding is zeker... ik kom hier binnenkort terug voor een langere wandeling, samen met Lauren, want ik wil haar maar al te graag dit mooie stukje van Ulft laten zien 🌸. Een bezoek aan het DRU Industriepark is daarmee niet alleen een stap in het heden, maar ook een wandeling door de rijke geschiedenis én de toekomst van de Achterhoek.
00:16
1.23km
4.6km/h
0m
0m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
August 8, 2025
Wat een heerlijke avondwandeling hebben we gemaakt langs het Blauwe Meer, precies tijdens het betoverende golden hour. De zon zakte langzaam achter de bomen, terwijl wij genoten van dit prachtige meer met haast tropisch blauw water. Even waanden we ons in het buitenland, zo’n intens mooie kleur zie je zelden in Nederland! De intens blauwe kleur van het Blauwe Meer is geen optische illusie of een truc van het zonlicht, al maakt de ondergaande zon het uitzicht natuurlijk extra magisch! De echte reden ligt in de samenstelling van de bodem en het water. In de bodem van het meer bevindt zich het mineraal glauconiet, een blauwgroen gekleurd mineraal dat vroeger uit zeezand is ontstaan. Tijdens de zandwinning werd dit glauconiethoudende zand afgegraven, en dat ligt nu op de bodem van het meer. In combinatie met het heldere water en het lichte zand, zorgt dit mineraal ervoor dat het zonlicht op een specifieke manier weerkaatst wordt met als resultaat: een helder blauwgroene, haast turquoise kleur. Een prachtig natuurverschijnsel! Alsof je even aan een zuidelijk meer in Italië of Kroatië staat, maar dan gewoon in Drenthe. Hoewel honden helaas niet zijn toegestaan op het strand zelf, kunnen ze wel grotendeels mee op de gele route, mits aangelijnd. Handig om te weten voor wie graag samen met zijn viervoeter de natuur in trekt. De gele wandelroute bracht ons rond het Blauwe Meer, een voormalige zandwinplas die inmiddels is omgetoverd tot een prachtig natuurgebied. we wandelden door afwisselend terrein. Open vlaktes, heidevelden, bossen en natuurlijk langs het azuurblauwe water. In het voorjaar hoor je in het Leggelderveld de heikikkers roepen, en als je geluk hebt zie je de mannetjes blauw gekleurd zitten een verrassend en vrolijk gezicht! Ze klampen zich vast aan de vrouwtjes tot de eitjes veilig in het water zijn afgezet. Op sommige plekken zie je tussen het gras de felgele bloemen van de beenbreek opduiken, een zeldzame leliesoort die in de herfst zelfs oranje kleurt. In de zomer lopen er rustig grazende zoogkoeien met hun kalfjes rond. Ze zorgen ervoor dat het landschap open blijft, terwijl rasters de kwetsbare plantjes beschermen. Zwemmen mag op het aangewezen zwemstrand, maar daarbuiten is het een beschermd natuurgebied. Wandelen, fietsen en vooral genieten staan hier centraal. Het Blauwe Meer is absoluut een bezoek waard. Wij kijken nu al uit naar een volgende wandeling in dit verborgen pareltje van Drenthe!
00:36
2.46km
4.0km/h
10m
10m
🌸 Rianne & Joep 🐶 and others went for a hike.
August 8, 2025
Een paar kilometer onder het rustige dorpje Schoonloo ligt een route die je even helemaal uit de tijd tilt, het Wolvenspoor. Dit pad, uitgezet door Staatsbosbeheer, slingert door de prachtige Schoonloër Strubben en het boswachterijgebied en biedt een verrassend afwisselende wandeling vol beleving. Vanaf de eerste stappen voelden we het al, dit wordt een mooie tocht. Het pad voert je door uitgestrekte bossen, langs paarse heidevelden, over vlonderpaden die je droog houden boven moerassige stukken, en over charmante houten bruggetjes die iets sprookjesachtigs toevoegen aan het landschap. Het Wolvenspoor is niet zomaar een rechte wandeling, maar een route met een verhaal, geïnspireerd op het mysterieuze spoor van de wolf die weer terug is in Nederland. Onderweg genoten we van de rust, het gezang van vogels, en de geur van naaldbomen. Maar het avontuur zat hem niet alleen in de schoonheid, in het laatste stuk kwamen we in een deel van het bos waar de natuur haar eigen weg lijkt te gaan. Veel bomen waren omgevallen, waarschijnlijk door storm of ouderdom. Dat gaf het landschap een ruige charme, maar maakte de route ook even iets avontuurlijker. We moesten regelmatig over boomstammen klimmen, wat op zich wel weer iets had van een speurtocht door ongerepte natuur. Vlak voor het einde besloten we nog even een klein ommetje te maken naar het prachtige Loomeer, dat vlak bij de parkeerplaats ligt. Een idyllisch ven, glinsterend in het licht, en ogenschijnlijk perfect voor een frisse duik voor onze hond Joep. Maar helaas, dat bleek niet te mogen want honden zijn hier niet toegestaan, hoe jammer ook. We hielden het dus bij kijken, en dat was eigenlijk ook al genieten. Het Wolvenspoor is prima te doen voor de gemiddelde wandelaar, al is goed schoeisel aan te raden zeker als je, zoals wij, over wat boomstammen moet stappen. Wij gingen naar huis met frisse hoofden en een hart vol natuur. En Joep? Die droomt nog steeds verlangend over het Loomeer, maar we zoeken nog een ander mooi stuk water op waar hij wel mag komen.
01:59
7.97km
4.0km/h
30m
30m
After a night in the heart of Sneek, the day began quietly. From the parking lot, we walked into town, and soon it was there: the Water Gate. Two sturdy towers reflected in the water, as if they'd been patiently waiting for centuries for everyone who entered Sneek. It's one of those places that makes
Translated by Google •