About Lorenzo Bombello
Aarzel dan niet, de wereld heeft het nodig en zal het gedenken.
Ik ben Lorenzo, uit het jaar 1972,
Wandel sinds november 2022, een nieuw avontuur voor mij zo pril en puur.
Nooit had ik gedacht zoveel plezier en voldoening te ervaren,
Het wandelen heeft mijn hart weten te bewaren.
Ik hoop jullie te kunnen inspireren, mijn vrienden,
Met mijn prachtige foto's
die mijn belevenissen verlenden.
En wie weet,
mogelijk overweeg je ook om te gaan wandelen,
Het is een geweldige ervaring,
vol magie en betoverende verhalen.
Ik wens jullie alvast veel succes en geluk,
Op jullie eigen wandelpaden, voel je vrij als een vogel.
Geniet van de natuur, de rust en de stilte,
Laat je verrassen, verrijk jezelf.
Laten we samen de wereld in beweging zetten,
Met wandelingen vol plezier, zo'n waardevol ballet.
Nu ik dit deel met jullie, mijn lieve vrienden,
Hoop ik dat we elkaar inspireren
en vreugde blijven zenden.
Met warme groeten, een glimlach,
en een hart zo groot,
Wens ik jullie allemaal een wandelreis
vol vreugde en trots,
Veel liefde en geluk, waar je ook gaat,
Laten we de schoonheid van het wandelen
samen ontdekken, gisteren vandaag en morgen! facebook.com/groups/911566360627191
www.facebook.com/BombelloLorenzo/
4,184 km
757:28 h
Recent Activity
Lorenzo Bombello went for a hike.
October 26, 2025
🌤️ Even de benen los in Sint-Katelijne-Waver Vandaag een korte wandeling van 8 km gedaan in de streek van Sint-Katelijne-Waver. De zon kwam af en toe door de wolken, een graad of 11, wat wind — maar het viel allemaal goed mee. Gewoon even de beentjes losmaken, het hoofd leeg, en genieten van de frisse lucht. Morgen start weer een nieuwe week vol studie, mijn derde op rij voor machine-operator, met pneumatica op het programma. Een rustige stapdag om de batterijen op te laden. 🚶♂️🍂
01:37
7.89km
4.9km/h
10m
10m
Lorenzo Bombello went for a hike.
September 27, 2025
20250927 11km wandeling Eind september – de dagen worden korter, het licht zachter. De nazomer heeft zijn laatste adem gegeven en de herfst klopt voorzichtig aan de deur. De geur van vochtige aarde en gevallen bladeren mengt zich met de frisse lucht. Onderweg viel mijn oog op iets bijzonders: één enkele appel, de laatste die nog aan een boompje hing. Voor velen misschien maar een detail, maar voor mij voelde het symbolisch. De laatste appel, de laatste wandeling van september, een stille herinnering dat alles zijn tijd heeft – en dat elk moment waardevol is. Vandaag dus stapte ik langs het Eindeloos Dreefje, waar de bomen langzaam hun kleuren beginnen te wisselen. Het vertrouwde groen krijgt gouden en roodbruine accenten. Aan de horizon draait de Van Vlaenderensmolen statig verder, een baken dat al eeuwen de seizoenen ziet komen en gaan. De stilte werd alleen doorbroken door vogelgezang en het zachte geritsel van bladeren in de wind. Aan de waterkant, bij de vogelkijkhut, hing een rust die enkel de natuur kan schenken. Een tocht van 11 kilometer, maar eigenlijk een reis door de overgang van zomer naar herfst. Het soort dag dat je herinnert hoe mooi het ritme van de seizoenen is – telkens opnieuw hetzelfde, en toch altijd anders. Lorenzo
02:25
11.4km
4.7km/h
20m
20m