De Saint-Pallais-kerk (de nieuwe) is de parochiekerk van de stad Saint-Palais-sur-Mer. Ze werd gebouwd aan het begin van de 20e eeuw en verving de oude Saint-Pallais-kerk, die toen als te krap werd beschouwd. Het ontleent de naam van de oude kerk die het te danken heeft aan een bisschop van Saintes uit de 6e eeuw, Palladius. Deze kerk in neoromaanse stijl werd tussen 1909 en 1911 gebouwd onder leiding van abt Léon Gerbier en onder leiding van architect Georges Naud, ter vervanging van de enkele meters verderop gelegen oude kerk, die niet meer geschikt was voor de praktijk. van aanbidding. Het heiligdom, heel eenvoudig, heeft de vorm van een Latijns kruis. Het heeft een schip met vier traveeën, een breed transept en een platte apsis doorboord met drie traveeën versierd met glas-in-loodramen gemaakt door de Bordeaux-meesterglasmaker Gustave-Pierre Dagrant. Deze glas-in-loodramen stellen Sint-Pieter en Sint-Simon voor en omlijsten de patroonheilige van de kerk, Sint Pallais, twaalfde bisschop van Saintes in de 6e eeuw. Andere glas-in-loodramen in dezelfde stijl sieren de dwarsbalken, terwijl die in het schip de handtekening dragen van meesterglasmaker Van-Guy. Het interieur van het gebouw is volledig ingelijst en sommige sculpturen versieren bepaalde kapitelen. De gevel heeft een halfrond portaal met zes bogen omlijst door twee blinde arcades, in een stijl die doet denken aan de Romaanse stijl van Saintongeais. De klokkentoren is beperkt tot een gat aan de bovenkant van de gevel.
De kerk uit de 12e eeuw (de oudste) werd in de 18e eeuw gebouwd toen de klokkentoren werd omgevormd tot een herkenningspunt voor de scheepvaart. Het staat bekend onder de naam "Le Vieux Clocher". Saint-Pallais is een heilige van de katholieke kerk en de orthodoxe kerk. In de 6e eeuw was hij de negende bisschop van Saintes. De geschiedenis van de Romaanse kerk en de Oude Klokkentoren wordt perfect samengevat op het kleine informatiebord dat een paar meter van de ingang is geplaatst: "De Romaanse kerk, gebouwd onder de naam Saint-Palais, dateert uit de tweede helft van de 12e eeuw, allemaal Wat overblijft van dit opmerkelijke gebouw is het koor, de apsis, een deel van de klokkentoren en een deel van de gootmuur van het schip (dBij een constructie is de gootmuur de draagmuur. Een goot of goot die de dakhelling beëindigt en water ontvangen in plaats van de goot). "De Oude Klokkentoren" domineert de graven van de oude begraafplaats, waarvan een van de uitgangen uitkomt op het plein aan de zuidkant van de nieuwe kerk. Deze kerk uit de 12e eeuw onderscheidt zich door haar architectonische soberheid, een verfijnde stijl en vormen van pure cisterciënzer elegantie. Helaas hebben tijd en oorlogen het gebouw grotendeels beschadigd. De achthoekige klokkentoren is in het onderste gedeelte authentiek Romaans: een halfronde baai sierde elk van de gezichten, maar in het zuiden en oosten zijn er slechts twee bewaard gebleven. Om ervoor te zorgen dat de klokkentoren als herkenningspunt kon dienen, werd in de eerste helft van de 17e eeuw een eerste verhoging van meer dan 2 meter uitgevoerd. Een tweede, een paar jaar later, gaf het zijn huidige hoogte. Rond 1770 werd een houten torenspits toegevoegd. De apsis, gewelfd in de doodlopende straat, is versierd met vijf arcades met mandhandvatten die op in elkaar grijpende kolommen rusten. 3 traveeën met diepe schietgaten en omlijst door twee kolommen met kale kapitelen zorgen voor verlichting. Een afgeschuind koord loopt rond het koor en de apsis en bakent de gewelven van de dragende muren af. De klim naar de top van de klokkentoren wordt aanbevolen om te genieten van een prachtig panorama op de monding van de Gironde, de oceaan, de vuurtoren van Cordouan, de woonwijken van Saint-Palais, het staatsbos en het omliggende platteland.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!