De locatie van het huidige kasteel is al rond 1480 beschreven. Aangenomen mag worden dat het kasteel in zijn huidige basisvorm in deze tijd is gebouwd. Een eerdere bouw op dit punt kan worden aangenomen, maar is nog niet bewezen. Rond 1750 werd het kasteel door de familie von Gersdorff verkocht aan Karl Gotthelf von Hund en Altengrottkau. De nieuwe eigenaren lieten het landhuis naar eigen wens verbouwen. Het resultaat was een statig, eenvoudig huis met twee verdiepingen en een zwaar mansardedak. Deze doorsnijdt aan beide zijden een achthoekige torenachtige structuur die een gebogen dak ondersteunt. Karl Gotthelf von Hund en Altengrottkau, een van de leidende Duitse vrijmetselaars, maakten van Kittlitz Castle een centrum van de vrijmetselarij. Door talrijke verbouwingen en veranderingen in verschillende tijdperken onder verschillende eigenaren, door verschillende economische toepassingen, werd het landhuis meerdere keren structureel veranderd. In 1527 werd het opnieuw verdeeld in Ober- en Niederkittlitz. Rudolf von Gersdorff ontving het westelijke deel (Niederkittlitz) in 1527. Het landgoed bleef tot 1750 in handen van von Gersdorff. Toen kwam Niederkittlitz bij de familie von Hund en Altengrottkau. Nadat de hond herhaaldelijk van eigenaar was gewisseld. Boven de noordelijke voordeur bevindt zich het gietijzeren wapen van die van Wunsch. In 1878 liet de landhuiseigenaar E.F.W.Fickler de paleistuinen aanleggen. In 1909/10 werd het gebouw opnieuw ontworpen.
Kittlitz was waarschijnlijk al in de 10e eeuw de locatie van een Slavisch fort. In de loop van de Duitse vestiging van Oberlausitz werd hier een burgerwacht opgericht, die uitgroeide tot het politieke en economische centrum van het gebied. In de 12e eeuw werd een versterkte binnenplaats gebouwd als de kern van een kleine waterburcht ten oosten van wat nu de Weißenberger Straße is. Ten westen daarvan, ongeveer waar het kasteel nu staat, lag het landhuis Niederkittlitz.
Tot 1368 waren de eigenaren van beide landgoederen de heren van Kittlitz, die worden beschouwd als de oudste adellijke familie in Oberlausitz en die verschillende belastingprivileges en hun eigen hoogste jurisdictie hadden. In het midden van de 14e eeuw ging de controle over deze landhuizen over op de families von Nostitz en von Gussigk. Soms waren beide landhuizen eigendom van Johann von Gussigk voordat ze in 1527 opnieuw werden verdeeld in Oberkittlitz en Niederkittlitz. Tot 1704 (Oberkittlitz) en 1750 (Niederkittlitz) behoorden deze tot de familie von Gersdorff, maar werden daarna verkocht aan Karl Gotthelf von Hund en Altengrotkau. Met deze verkoop verhuisde het landhuis uiteindelijk naar het landhuis Niederkittlitz.
De nieuwe eigenaren lieten het bestaande landhuis verbouwen om aan hun behoeften te voldoen en maakten van Kittlitz Castle een centrum van de vrijmetselarij. Karl Gotthelf von Hund en Altengrotkau was een van de leidende Duitse vrijmetselaars en vanaf 1743 was hij Tempelier en legermeester van de provincie Neder-Duitsland, later hoofd van alle Duitse vrijmetselaarsloges. Financiële redenen dwongen hem in 1769 zijn eigendom in Kittlitz te verkopen. De koper was gravin Helena Isabella di Salmour, geboren gravin Lubieńska, die het jaar ervoor het landhuis Zabeltitz aan het huis Wettin had moeten verkopen. Tegelijkertijd verwierf ze ook het naburige Undignity Castle. Zij was de weduwe van graaf Giuseppe Antonio Gabaleone di Salmour uit Piemonte, die Zabeltitz van zijn oom graaf Joseph Anton Gabaleon von Wackerbarth-Salmour als huwelijksgeschenk had gekregen. In de 19e eeuw wisselden de eigenaren weer. In 1878 liet de eigenaar E.F.W. Fickler het paleispark aanleggen. In 1909 verwierf Hugo Freiherr von Salza und Lichtenau het landhuis.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!