Evangelische Stadskerk (voormalige Mariakerk) Bad Wimpfen

Mooie kerk tegenover het gemeentehuis van Bad Wimpfen. Leuke oude stad.

Zeker een reis waard

De protestantse stadskerk, die op een heuvel vlakbij de markt staat, is met zijn twee slanke torens en hoge dak een van de herkenningspunten van Bad Wimpfen. De oude Sint-Mariakerk werd voor het eerst in documenten vermeld in 1234. Rond 1270 kreeg ze een indrukwekkend hooggotisch oostkoor en in 1468 een grote sacristie. In 1489 riep de raad van de keizerlijke stad op tot de bouw van een nieuw schip, dat in 1529 voltooid was.

Als je er binnenkomt, blijkt het een grote hal te zijn. Het uitzicht kan ongehinderd door de kamer dwalen. We bewonderen het prachtige gewelf, dat is gevormd tot netten, lussen en lussen, en laten ons betoveren door de massieve figuren van de 12 apostelen. In paren gerangschikt staan ze groter dan het leven, met tabletten aan hun voeten met daarop de zinnen van de Latijnse Geloofsbelijdenis, onze geloofsbelijdenis. Een onbekende schilder schilderde ze in 1516 en ze werden rond 1870 vernieuwd als onderdeel van een omvangrijke renovatie van de kerk. Misschien kreeg de figuur van de apostel Filips in deze tijd de gelaatstrekken van de hervormer Maarten Luther. Al in 1523 werden in de kerk voor het eerst lutherse preken gehouden en sinds 1588 is het de belangrijkste kerk voor de nu protestantse burgers. Een lutherse biechtstoel en enkele grafschriften uit de 16e en 17e eeuw vormen nog steeds een welsprekend bewijs van hun geloofsopvatting. En elke zondag klinkt het belangrijkste onderdeel van de Lutherse kerkapparatuur: het prachtige barokorgel. Johann Adam Ehrlich (1703-1784), een van de belangrijkste orgelbouwers in Zuid-Duitsland, bouwde het in 1747/48.

Ondanks alle verliezen is er iets belangrijks uit de pre-lutherse tijd bewaard gebleven. Het neemt ons mee naar de religieuze werelden van een lange reeks generaties. Of het nu gaat om een waardevolle kelk uit het midden van de 14e eeuw, een vespersafbeelding van iets later, een Pietà, of een figuur van de gekruisigde Jezus met beweegbare armen uit de tweede helft van de 15e eeuw. Het werd ooit gebruikt in de Passieliturgie. De twee kostbare altaarheiligdommen uit 1500 en 1519 vertellen ons onbeschadigd over het verlangen van de gelovigen naar eeuwige gelukzaligheid, maar ook over hun angst voor het vagevuur en de hoop op verlossing van de bestraffing van de zonde, en last but not least over de kunst van het beeldhouwers uit de late middeleeuwen.
Bron: badwimpfen.de/gaeste-bereich/bad-wimpfen-entdecken/kirchen/ev-stadtkirche