Stadskerk Onze Lieve Vrouwe (St. Marien) Meiningen

De Evangelisch-Lutherse stadskerk van onze lieve vrouwen, ook wel St. Marien genoemd, is een driebeukige hallenkerk en een symbool van de stad Meiningen.
De stadskerk is het belangrijkste heilige gebouw van Meiningen en vervult de functie van parochiekerk voor de protestantse gemeenschappen in de regio.
De bouw van de Mariakerk met dubbele toren, die het stadsbeeld kenmerkt, begon in de Ottoonse periode.
Als oudste nog bestaande gebouw in de stad combineert het verschillende bouwstijlen als resultaat van een bewogen bouwgeschiedenis van meer dan duizend jaar.
De stadskerk vormt het centrum van de historische binnenstad van Meiningen en ligt aan de zuidkant van de markt.
Met zijn torens en het schip torent het uit boven de omliggende gebouwen, die bestaan uit vakwerkhuizen uit de 17e en 18e eeuw en classicistische herenhuizen uit de 19e eeuw.
Dicht bij de noordkant van het schip is de "Heinrichsbrunnen" met het standbeeld van keizer Heinrich II.
Volgens de overlevering zou Heinrich II na zijn kroning tot koning tijdens de huldigingsreis tijdens zijn verblijf in Meiningen begin januari 1003 zijn begonnen met de bouw van de kerk.

(Bron: Wikipedia)

Het marktplein wordt gedomineerd door de stad of Marienkirche "Onze lieve vrouwen" met zijn twee torens van 50 m.
In de fundamenten verbergt het de oudste bouwhistorische getuigen in het stedelijk gebied van Meiningen. Hier zijn onderdelen gevonden van rond het jaar 1000. Het onderste deel van de noordelijke toren en de deurklopper op de linker binnendeur van de hoofdingang getuigen van dit Romaanse voorgangergebouw. Geschiedschrijving verbindt het eerste gebouw van de kerk met keizer Heinrich II (973-1024), maar zonder zijn invloed afdoende te kunnen bewijzen. In de 15e eeuw vereiste de groeiende gemeente de bouw van een grotere kerk, die werd gestart maar niet voltooid in de stijl van Franse kathedralen. Het koor kreeg zijn gewelf van 1443 tot 1455 met de afbeeldingen en wapenschilden op de sluitstenen.
In 1544 werd de kerk onder het bewind van Georg Ernst von Henneberg omgevormd tot een protestantse stadskerk.
De kerk werd in de loop der eeuwen herbouwd zonder dat er enige ontwerpeenheid werd bereikt. Een grote herinrichting vond plaats in 1884-1889. Het schip werd volledig vernieuwd, de zuidtoren verplaatst en architectonisch aangepast aan de noordtoren (1594), en de gekleurde bakstenen bekleding werd aangebracht.
In het najaar van 1989 diende de stadskerk als plaats voor het opkomende verzet tegen het politieke regime van de DDR.

Bron: meiningen.de/Tourismus-Kultur/Kultur-entsehen/Historische-Orte-und-Pers%C3%B6nitäten/Historische-Orte/.1

Indrukwekkend, zeer eerbiedwaardig gebouw en daarom natuurlijk ook een geliefd fotomotief in het centrum van Meiningen.