De boerderij São Bernardino in Nova Iguaçu was vroeger een welvarend plattelandscentrum, gebouwd in 1875, bekend om zijn luxe en grote landbouwproductie. Het was een symbool van rijkdom, met een groot hoofdgebouw, suikermolens, slavenverblijven, stallen en zelfs een eigen station aan de Rio Douro-spoorlijn voor het vervoer van de koffie-, suiker- en cassaveproductie.
Bouw en structuur: De boerderij, gesticht in 1875 door José Bernardino Melo, had een hoofdgebouw in neoklassieke stijl met 40 kamers, kristallen spiegels, kroonluchters en een uitkijkpunt op de bovenste verdieping.
Productie en transport: Er werd op grote schaal geproduceerd, wat leidde tot de bouw van een treinstation genaamd "São Bernardino" aan de Rio Douro-spoorlijn.
Infrastructuur: Deze omvatte infrastructuur voor arbeiders en voor de verwerking, zoals slavenverblijven, stallen, suikerriet- en cassavemolens en een wagengarage.
Verval: Na de verkoop in 1917 raakte de boerderij in verval. De nieuwe eigenaren slaagden er niet in nieuwe activiteiten te ontplooien en het landgoed werd geteisterd door plunderingen, diefstal en een brand die een groot deel van de structuur verwoestte. Huidige situatie: Tegenwoordig is de boerderij van São Bernardino een ruïne, die in 1951 werd geklasseerd als historisch en cultureel erfgoed, maar nog steeds een historisch en cultureel monument voor de regio is.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!