Starinsky Pogost is een unieke en mysterieuze plek. Zelfs ten tijde van Ivan de Verschrikkelijke was dit kerkhof het middelpunt van een enorme volost ten zuiden van Vladimir.
De architectuur van het kerkgebouw is zeer opmerkelijk. Het is zeldzaam om zo'n enorme kerk met vijf koepels te zien in combinatie met indrukwekkende portieken met zes zuilen en talloze bogen in het interieur. Bewoners van de directe omgeving noemen de kerkhofkerk de "rode kerk". Zware witte stenen platen zijn stevig in de muren verankerd, zowel van binnen als van buiten. Qua vorm lijken deze stenen op typische grafstenen uit vervlogen eeuwen. De meeste platen hebben duidelijk leesbare inscripties die dateren uit de 18e eeuw. De grafstenen in de muren van de kerk dragen de namen van de inheemse adel van Vladimir: Ragozins, Yazykovs, Chonenovs, Kolyshkins, Koptevs.
Het is bekend dat het huidige kerkgebouw gebouwd is op de fundering van een eerder bestaande stenen kerk, waarvan de exacte bouwtijd onbekend is – ergens tijdens de regeerperiode van Peter de Grote, begin 18e eeuw. En die kerk werd op zijn beurt gebouwd op de plek van een voormalige tempel – zelfs ten tijde van Boris Godoenov! Tegelijkertijd moet er rekening mee worden gehouden dat sommige van de stenen platen tot op de dag van vandaag niet bewaard zijn gebleven. Zo'n groot aantal crypten (ongeveer drie dozijn, zo niet meer), behalve in de kerkercrypte van de tempel, paste simpelweg nergens. Zo'n voorbeeld van massabegrafenissen van lokale adel onder de omstandigheden van een landelijke tempel is misschien wel het enige in onze regio en op zijn eigen manier uniek, zelfs op een geheel Russische schaal. Ergens diep in de kerk van de Starinski Pogost liggen de familieleden van de districtsleider van de adel in Vladimir, de collegiale raadsheer Alexander Afanasjevitsj Ragozin, die keizer Paul in 1798 in Vladimir ontving. Vlakbij liggen de Jazykovs, uit wie de vice-gouverneur van Vladimir, de provinciale leider van de adel en twee politiechefs van Vladimir voortkwamen. De meeste gedenkplaten dragen de namen van de edele Kolysjkins. Onder hen is kolonel Ivan Andrejanovitsj Kolysjkin van het Admiraliteitscollegium, die aan de wieg stond van de Russische marine. De grafsteen van luitenant-kolonel Nikolaj Ivanovitsj Kolysjkin. Deze gardesofficier wordt herhaaldelijk genoemd in de persoonlijke dagboeken van keizerin Catharina II. Hij nam actief deel aan de staatsgreep van 1762, waarbij Catharina de Grote de troon besteeg. Kolyshkin komt voor in veel memoires uit die tijd en in de werken van vooraanstaande historici. Hij is zelfs de held in historische romans die gewijd zijn aan de gebeurtenissen van het midden van de 18e eeuw.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!