De geschiedenis van het dorp Gorki gaat meer dan vier eeuwen terug. Het werd begin 17e eeuw door tsaar Vasili IV Ivanovitsj Sjoeski "voor het beleg van Moskou" geschonken aan de edelman T.I. Trakhaniotov, en in 1659 kwam het in handen van zijn kleinzoon Alexander, die de eerste kerk in het dorp bouwde. De houten kerk, gebouwd in 1679, deed 60 jaar dienst, raakte daarna in verval en werd in 1738 vervangen door een nieuwe, die tot begin 19e eeuw bleef staan. In 1801 werd de huidige stenen kerk, omgeven door een stenen hek, gebouwd.
In 1938 werd de Drievuldigheidskerk in Gorki gesloten, maar in 1946 heropende ze haar deuren en is sindsdien niet meer gesloten. Het klassieke kerkgebouw is tot op de dag van vandaag in zijn oorspronkelijke vorm bewaard gebleven, en ook het hek met de poorten, versierd met weelderige Toscaanse zuilen en frontons, is bewaard gebleven. In 1724 werd het dorp Gorki op persoonlijk bevel van Peter I toegewezen aan de kapitein-commandant van de vloot, N.P. Vilboa, die deelnam aan Peters oorlogen met de Zweden en aan de Perzische campagne. Aan het begin van de regeerperiode van keizerin Elisabeth Petrovna werd N.V. Vilboa benoemd tot commandant van de militaire haven van Kronstadt. In 1760, na de dood van de oude zeeman op 82-jarige leeftijd, werd Gorki geërfd door zijn zoon Alexander Nikitich Vilboa. In zijn jeugd stond hij dicht bij het "jonge hof" van groothertog Peter Fjodorovitsj en groothertogin Jekaterina Aleksejevna, onder wie hij de rang van kamerheer bekleedde. In 1747 werd A.N. Vilboa, vanwege hofintriges, overgeplaatst naar het leger als kolonel. Daar klom hij op tot opperbevelhebber en in mei 1762 werd hij lid van de Raad van Keizer Peter III. Keizerin Catharina II, die door een paleiscoup aan de macht was gekomen, benoemde A. N. Vilboa tot generaal-feldzeugmeister - opperbevelhebber van de artillerie van het gehele Russische leger.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!