In 1482 stemde koning Lodewijk XII ermee in om het beheer van de stad Troyes toe te vertrouwen aan een burgemeester, bijgestaan door schepenen.
Deze functies werden uitgevoerd door magistraten of kooplieden, meestal op vrijwillige basis. De eerste burgemeester van Troyes was Edmond Le Boucherat.
Vóór hem zat er af en toe een raadgevende raad op verschillende plaatsen in het hart van de stad, zoals het kapittel Saint-Pierre of het voormalige klooster Cordeliers. In 1479 verhuisde de raad uit deze aristocratische wijk om permanent te gaan wonen in het "corps du bouchon" en huurde een huis in de buurt van de kerk Saint-Urbain, toen bekend als de Chambre de l'Échevinage, die was uitgerust met een bel om vergaderingen bijeen te roepen.
In 1494 kocht de gemeenteraad het Hôtel de Mesgrigny, een groot gebouw uit de 15e eeuw, en in de 17e eeuw besloot hij een nieuw stadhuis te bouwen. Lodewijk XIII gaf toestemming om een klein deel van de inkomsten uit de belasting op wijn en zout te gebruiken. Het gebouw werd daarom geleidelijk gebouwd en was pas rond 1672 klaar. In 1933 en 1937 werden twee vleugels aan de achterkant toegevoegd door architect F. Balley.
De centrale gevel, met zijn blauwe Doornikse marmeren zuilen, heeft een nis met een gehelmde Minerva, ter vervanging van een standbeeld van Lodewijk XIV dat tijdens de Franse Revolutie werd vernietigd.
Op de monumentale schouw in de raadszaal staat nog steeds een groot houten medaillon met de beeltenis van deze koning, in 1687 gebeeldhouwd door de Trojaan François Girardon (1628-1715).
Een ander memorabel spoor van de Revolutie op de gevel is het revolutionaire motto dat destijds op alle Franse stadhuizen prijkte: "Unité, Indivisibilité de la République, Liberté, Égalité, Fraternité ou la Mort" ("Eenheid, Ondeelbaarheid van de Republiek, Vrijheid, Gelijkheid, Broederschap of de Dood").