De Tavannestunnel werd gebouwd van 1873 tot 1874. Het is een enkele galerij van 5 meter breed en 1.196 meter lang. De tweede galerij, gebouwd in 1936, is de enige die vandaag de dag nog in gebruik is.
Deze enkelsporige spoorwegtunnel werd kort na de oorlog van 1870-1871 gegraven en verbond Verdun met Metz. Hij is 1.400 meter lang. Na de annexatie van laatstgenoemde stad maakten de militaire autoriteiten zich zorgen over het lot van de tunnel. In het verslag van de vergadering van 22 april 1881 van de Vestingcommissie lezen we: "De Tavannes-tunnel, waarvan het westelijke uiteinde zich achter de buitenmuren van Verdun bevindt, komt uit op de vlakte van Woêvre, voorbij het fort van Tavannes. Hij is uitgerust met drie groepen mijnovens en het is belangrijk dat hij in handen van de verdediging blijft totdat het gepast wordt geacht hem te vernietigen. Voor dit doel wordt voorgesteld de oostelijke kop defensief te organiseren. Het project ondersteunt twee gekanteelde wachthuisjes van minder dan 5,5 × 3,5 m, aan weerszijden van het spoor, tegen de tunnel. Deze wachthuisjes zijn verbonden door een korte galerij in de tunnel achter een gepantserde deur met vier schietgaten. Tussen de wachthuisjes kruist het spoor een afgrond van 5,3 m lang en ongeveer vier meter diep, ha-ha, bedekt door "een lichte brug die in oorlogstijd zal worden verwijderd." Verder wordt er ook gesproken over de aanwezigheid van acht mijnhoogovens in het midden van de tunnel, zes aan de zijkant en twee in de lucht.
Er werd gesproken over de mogelijkheid om verdiepingen in de wachthuisjes te bouwen en zoals gebruikelijk werd er lang over geld gesproken. In de archieven is een brief aangetroffen van bataljonscommandant Lerosey van de genie van Verdun, waarin hij op 13 februari 1895 schreef aan de generaal, voorzitter van het Technisch Comité van de Genie: "Ik heb de eer u mee te delen dat de bouw van de verdedigingswachthuizen aan het oostelijke uiteinde van de Tavannes-tunnel, inclusief het rooster en de ha-ha-brug (...) in 1883 werd voltooid (...)."
De Commissie Technische Techniek stelde tijdens haar vergadering van 5 maart 1895 voor om het fort van Tavannes met de tunnel te verbinden via een galerij van 160 cm breed en 230 cm hoog, met een lengte van 375 m en een helling van 14 centimeter per meter. De discussies lijken bijna afgerond, maar daar stopt de informatievoorziening, vanwege een gebrek aan kennis over de concrete invulling van deze intenties. Onder de voorstellen wordt vaak de parallel met de Montmédy-galerij genoemd[1].