Het dorp Zolotaya Griva. Er bestaat een legende die zegt dat de naam van dit dorp is ontstaan omdat monniken hier vroeger een schat begroeven, namelijk een vat met goud. Ze hebben naar de schat gezocht, maar tot nu toe hebben ze hem niet gevonden. Vroeger was er op die plaats daadwerkelijk een klooster - Borisoglebskaya Pustyn - en op de plek van het dorp lag een klein dorpje dat bij het klooster hoorde. In 1702 gaf tsaar Peter I echter persoonlijk bevel om het dorp van het klooster af te scheiden. De plaatselijke boeren bouwden een aparte kerk in Borisoglebsk, aanvankelijk van hout. Al snel werd er naast de eerste een tweede tempel gebouwd, ter ere van de heiligen Florus en Laurus. Zo zag het dorp Zolotaya Griva er 300 jaar geleden uit. Deze naam is ontstaan omdat deze plek wat hoger ligt dan de omliggende velden: "mane". Goudkleurig - de kleur van het droge gras zorgt ervoor dat de manenberg in de lente en herfst een heldere gouden kleur heeft. En het legendarische kloostergoud heeft er waarschijnlijk niets mee te maken. In 1778 werd Vyaznikovskaya Sloboda een districtshoofdstad binnen het nieuw gevormde onderkoninkrijk Vladimir. Zolotaya Mane lag volgens de vermelding op slechts 5 kilometer afstand van de stad Vyazniki. De nabijheid van de stad was bepalend voor de relatieve welvaart van de boeren in Zolotaya Mane. In 1840 bouwden ze op initiatief van de plaatselijke priester Stepan Anirovsky een stenen Borisoglebsk-kerk met een kapel van Florus en Laurus met één koepel en een drielaagse klokkentoren op de plaats van de oude houten kerken die in verval waren geraakt. Vanaf de klokkentoren had je een goed uitzicht op het panorama van Vyazniki: de voormalige nederzetting, de fabrieken, de Kazankathedraal, de gebouwen van het Annunciatieklooster, en daarboven - de oude nederzetting Yaropolch en helemaal bovenaan - de hoge tent van de klokkentoren van de Drievuldigheidskerk.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!