Natte graslanden worden geconfronteerd met een drievoudige planetaire crisis van klimaatverandering, verlies van biodiversiteit en vervuiling, maar ze zijn ook onderdeel van de oplossing om deze uitdagingen aan te pakken.
Wetlands behoren tot de belangrijkste ecosystemen van de planeet. Ze zijn een toevluchtsoord voor wilde dieren, ze ondersteunen 40% van de biodiversiteit ter wereld, ze filteren vervuiling en ze zijn belangrijke opslagplaatsen van koolstof. Wetlands, waaronder moerassen en veengebieden, zijn de onbezongen helden van de klimaatcrisis. Ze slaan meer koolstof op dan enig ander ecosysteem, waarbij veengebieden alleen al twee keer zoveel koolstof opslaan als alle bossen ter wereld. Wetlandecosystemen absorberen ook overtollig water en helpen overstromingen en droogte elders te voorkomen, wat algemeen wordt gezien als cruciaal om gemeenschappen te helpen zich aan te passen aan een veranderend klimaat.
Waterrijke habitats, wemelend van soorten, zijn een belangrijke bondgenoot in onze strijd om het verlies van biodiversiteit te stoppen. Meer dan 140.000 beschreven soorten - waaronder 55% van alle vissen - zijn afhankelijk van zoetwaterhabitats voor hun overleving. Zoetwatersoorten zijn belangrijk voor lokale ecosystemen, leveren voedsel en inkomstenbronnen voor mensen en zijn essentieel voor overstromings- en erosiecontrole. Toch sterven soorten in zoetwaterbiotopen sneller uit dan terrestrische of mariene soorten, waarbij bijna een derde van alle zoetwaterbiodiversiteit met uitsterven wordt bedreigd door invasieve soorten, vervuiling, habitatverlies en overbevissing.
Om de crisis van vervuiling te vertragen, moeten we vochtige en natte biotopen beschermen en herstellen. Wetlands kunnen de waterkwaliteit verbeteren door verontreinigende stoffen uit oppervlaktewateren te verwijderen, door sedimentopvang, verwijdering van voedingsstoffen en ontgifting. Ze fungeren als bufferzones of sponzen om schadelijke stoffen te absorberen, op te slaan en opnieuw te verwerken.
Ze hebben duidelijk een enorm potentieel om de drievoudige planetaire crisis aan te pakken. En het verhogen van de ambitie voor wetlands gaat over het verhogen van de ambitie voor mensen: hun gezondheid en levensonderhoud. Door het beheer van wetlands te verbeteren, kunnen we voedsel, waterzekerheid en gezondheidsvoordelen leveren die naar schatting meer dan 47 biljoen dollar per jaar bedragen.
Om de doelen van het Akkoord van Parijs te halen, moeten we wetlands beschermen en herstellen. Kustmoerassen slaan koolstof tot 55 keer sneller op dan tropische regenwouden. Moerassen bevatten ongeveer 12 procent van de wereldwijde koolstofvoorraad. Wanneer we ze leegpompen, laten we miljoenen tonnen koolstofdioxide-equivalent en andere zorgwekkende stoffen vrij, zoals arseen. Moerassen bieden lokale gemeenschappen ook meer veerkracht tegen extreme gebeurtenissen.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!