De stadsmensen hielden heel veel van prins Vorontsov en na zijn dood besloten ze een monument op te richten in het hart van Odessa - op het Kathedraalplein. Keizer Alexander II steunde het idee en was de eerste die drieduizend roebel bijdroeg voor de bouw. Donaties voor het monument kwamen uit heel Rusland. In totaal zijn we erin geslaagd 37.000 roebel te verzamelen - een enorme hoeveelheid geld in die tijd. Het bronzen beeld werd besteld in Duitsland. En 11 zware stenen blokken voor het voetstuk werden per schip vanuit Artek geleverd. Ze waren zo groot dat ze niet in het ruim konden worden geladen en op het dek bleven liggen. Hierdoor zonk het schip bijna toen het in een storm terechtkwam. Maar alles is gelukt. Het monument werd plechtig geopend onder het gebrul van vuurwerk.
Tijdens de Sovjetjaren achtervolgde het monument voor de Russische edelman de communisten. Om te beginnen braken ze een gedenksteen van hem af, en in ruil daarvoor plaatsten ze een epigram van Poesjkin: “De helft mijn heer, half koopman, half wijze, half onwetend, half schurk, maar er is hoop dat het eindelijk compleet zal zijn De ironie is dat Poesjkin en Vorontsov gezworen vijanden waren.
Maar de bolsjewieken kalmeerden niet en besloten het monument te slopen. Ze brachten een tractor en gooiden een ijzeren ketting over het beeld. Maar toen de auto in beweging kwam, brak de ketting. Maar het monument bleef staan. Sindsdien staat Vorontsov op het Kathedraalplein. Knap, trots. Hij overleefde zowel de bijtende aanvallen van Poesjkin als het Sovjetregime.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!