Het heel bijzondere kruisbeeld – een afbeelding van Christus aan het kruis – dat we op deze plek aantreffen, werd niet om religieuze redenen als een klein heilig monumentje ontworpen en neergezet, maar om een heel andere reden: namelijk als filmrekwisiet. De korte verhalen van Giovanni Guareschi (1908 tot 1968), de geestelijk vader van 'Don Camillo' en 'Peppone', zijn verfilmd in verschillende speelfilms; en een kenmerk van de strijdlustige priester was dat hij bij het hoofdaltaar een dialoog aanging met Christus. Gebruiker 'Raffaela Satta Boelle81' heeft de geschiedenis van het filmrekwisiet gedetailleerd beschreven in zijn goed onderzochte artikel.
The Talking Christ is ongetwijfeld, samen met Don Camillo en Peppone, de derde protagonist van de Guareschi-saga. Het werd speciaal gebeeldhouwd, als rekwisiet, in opdracht van Rizzoli voordat het filmen begon. Het gezicht van Jezus Christus werd gemaakt in vijf verschillende verwisselbare uitdrukkingen, afhankelijk van de scènes van de film, hoewel er vandaag de dag nog maar één over is. Maar laten we stap voor stap gaan. De “Talking Christ” werd gebeeldhouwd en ontworpen door de Veronese decorontwerper Bruno Avesani met de hulp van een timmerman uit Brescello: Emilio Bianchini. Ze gebruikten licht dennenhout voor de Christus, terwijl ze voor het kruis licht balsahout gebruikten, verder verlicht door het van binnen leeg te maken, allemaal om beweging tijdens het filmen te vergemakkelijken. Uiteindelijk was de reproductie 1,65 meter hoog en woog slechts 13 kg (een gewicht dat Fernandel zeer op prijs stelde omdat hij het vaak in zijn handen moest houden voor podiumdoeleinden). Aan het einde van de opnames van de derde film vroeg de toenmalige pastoor van Brescello, Don Dino Alberici, of de film in de kerk van Maria Nascente mocht blijven, waar hij nog steeds zichtbaar is in de linkerzijkapel van de ingang van de kerk. Veel later, tegen het einde van de jaren tachtig, na de inhuldiging van het Peppone en Don Camillo Museum, wakkerde het kruisbeeld de geesten van Guareschi's nagedachtenis weer aan. De reden voor het geschil was de mogelijkheid dat het rekwisiet kon worden verplaatst van de kerk van Brescello naar het nieuwe museum dat zojuist was ingehuldigd. De curie en de toenmalige pastoor van Brescello, Don Giuliano Cugini, verzetten zich resoluut tegen deze stap, wat aanleiding gaf tot een heen en weer gewissel in de kranten van die tijd. Kortom, jaren gaan voorbij, maar in deze streken verandert de geest nooit.
Don Camillo bad en sprak met Christus voor dit kruis. Een kleine poster naast het kruis herinnert ons eraan dat Don Camillo de antwoorden van Jezus hoorde en vraagt bezoekers wat zij vandaag de dag van God horen. Een uitnodiging om te blijven hangen.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!