Het volgende moerasland is de Laguna Grande de Quero, eerst moet je door het stadje en dan komt het immense endorische meer tevoorschijn omringd door witachtige bergen. Het hoge zoutgehalte van het water verhindert dat talrijke soorten vogels in overvloed aanwezig zijn, maar het is altijd een bron van hulpbronnen geweest dankzij het verzamelen van zout voor het inblikken in pekel. Het pad passeert de bodem van de rivier de Cigüela en komt in de omgeving van de lagunes van Villafranca, die net als alle andere zijn opgenomen in het Natura 2000-netwerk in La Mancha Húmeda en door UNESCO zijn uitgeroepen tot biosfeerreservaat. Het Faunareservaat is de kunstmatige vereniging van de Kleine en Grote lagunes, waardoor een enorm moerasoppervlak ontstaat met permanent, diep water met overvloedige water- en steppevogels die over de rietvelden aan de oevers rondsnuffelen. In de lagunes kun je gemakkelijk rode eend, wilde eend, kuiftafeleend, tafeleend, kleine fuut, meerkoet, fuut en bruine kiekendief zien. De oever van de Laguna Grande is uitgerust met badzones voor het zomerseizoen, recreatieruimtes, vogelobservatoria en een interpretatiecentrum, waarmee een traditie van openbaar gebruik wordt gehandhaafd die teruggaat tot de 18e eeuw, toen de inwoners van Villafranca de los Knights hiervan profiteerden van de geneeskrachtige eigenschappen van zout water om reumatische aandoeningen en huidziekten te genezen.
De route verlaat de provincie Toledo en komt in het land van Ciudad Real. Het natuurreservaat van het lagunecomplex Alcázar de San Juan bestaat uit het trio van de lagunes Veguilla, Camino de Villafranca en Las Yeguas. Het is een ander moerasland met een grote ecologische kwaliteit, diversiteit en ornithologische waarde in de vlakte van La Mancha. De aanwezigheid van vogels hangt af van het seizoen van het jaar en de watertoestand van de lagunes. Bij goede milieuomstandigheden is het een van de La Mancha-wetlands met de grootste ornithologische diversiteit. In verschillende seizoenen is het mogelijk om stelten, stelten en futen te observeren bergeenden en tafeleendjes, eenden, wintertalingen, meerkoeten, rode en slobedeendjes, zilverreigers, purperreigers, bruine kiekendieven en flamingo's. En in de steppeomgeving van de agrarische heuvels kunnen kleine trappen, Iberische zandhoenders, kleine torenvalken, rode wouwen en visarenden voorkomen. Een schouwspel van ornithologische natuur geassocieerd met de wetlands van La Mancha, heel gemakkelijk en dichtbij te observeren tijdens het fietsen omdat de vogels nauwelijks worden geïntimideerd. Op verschillende punten kun je de hoofdroute verlaten om dichter bij de kust te komen en de vogels van dichtbij te zien. De doorgang door Alcázar de San Juan is de langste stedelijke reis van de dag. Ze doorkruist het centrum van de stad en komt uit via een kleine spoortunnel richting Campo de Criptana. De heuvel van de windmolens trekt meteen de aandacht, het is een van de kenmerken van La Mancha en een icoon dat we allemaal linken aan de avonturen van de “illustere heer” die de windmolens voor reuzen aanzag. De Wetlands Natural Trail komt de stad binnen en voordat u het centrum bereikt, draait u naar links om de Cerro de la Paz te bezoeken, waar de beroemde molens zich bevinden. In de 18e eeuw stonden er 34 windmolens, nu staan er 10 overeind en drie zijn origineel, de rest is in de afgelopen eeuw herbouwd of gerestaureerd, elk met een eigen naam. Nu vervullen ze niet langer de functie waarvoor ze zijn gebouwd, ze zijn geschiedenis, legende en evocatie, en een buitengewone plek om te genieten van de zonsondergang aan de eindeloze horizon van La Mancha. De route gaat de heuvel af, passeert de heuvel van de Nuestra Señora de Criptana-hermitage en gaat verder langs gunstig terrein richting het Pedro Muñoz-lagunecomplex, bekend als “Don Quixote Wetland”, met twee nieuwe lagunes die worden bezocht door groepen ornithologen om vogels te observeren en eindpunt van de etappe.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!