De kerk van S. Maria della Fontanella werd gebouwd op de plaats waar eeuwen geleden, ik weet niet wanneer, een klooster van monniken stond. Laten we niet vergeten dat het op korte afstand was van de kerk van de "Ridders van de Tempel", waaraan het kleine dorpje Tempio de herinnering bewaart. Dit klooster zonk onder de grond door een aardbeving. “Het is gezonken en hoe? Omdat? Want het gebied was en is nog steeds geïmpregneerd met water. De gemeente is Fontanelle, een naam die de aanwezigheid van vele waterbronnen verraadt. Het was moerassig terrein; hiervoor werden, denk ik, het klooster en de kerk verzwolgen. De kerk werd om deze reden genoemd: "Santa Maria del Palù". Maar nu wordt het gebied in een overtreffende trap gecultiveerd; en daarom is het goed om het "Santa Maria della Fontanella" te noemen. Onder het altaar stond en staat nog steeds een fontein die helder en fris water gaf en geeft: een symbool van dat water waarover Jezus sprak: "wie dorst heeft, kom tot mij en drink". Don Emilio Girelli had het goede idee om dat verleden, waarvan de ruïnes vijf of zes meter diep zijn, voor zover ik heb gehoord, nieuw leven in te blazen. Don Emilio liet daarom de huidige en mooie achthoekige kerk bouwen. En mijn moeder, vertelde ze me, wilde zo graag de inauguratie bijwonen op 25 maart 1924. Maar ze kon niet: ik zat in haar baarmoeder. Ik ben geboren op 27 maart, twee dagen later. Daarom beschouw ik het een beetje als mijn kleine kerk. En mijn moeder die weet hoe vurig ze voor mij zal hebben gebeden, nog niet geboren. En Onze Lieve Vrouw was goed voor haar en voor mij. Ik was tweeënveertig jaar pastoor in Jafa di Nazareth, een voorstad van Nazareth. Ik schrijf deze genade graag toe aan de gebeden van mijn moeder: en dus nam Onze Lieve Vrouw me mee van S. Maria della Fontanella naar haar dorp waar ze echt de aankondiging van de aartsengel Gabriël ontving. Ik wil ook niet vergeten dat Jafa di Nazaret, volgens de traditie, de geboorteplaats is van S. Giovanni en S. Giacomo, patroonheilige van de kerk van Colfrancui, waar ik op 31 maart 1924 werd gedoopt. Ik heb gezien en gehoord dat S. Maria delle Fontanella zeer vereerd wordt. Ik zag het altijd vol verse bloemen en kaarsen. Ik herinner me dat toen ik klein was, onder de vijf jaar, veel mensen naar ons huis kwamen om wijwater van onder het altaar te halen. Op een dag stuurde mijn moeder me om een fles met dit water te vullen voor een vrouw die bij haar bleef. Ik kwam terug met de lege fles en zei tegen haar: "Mam, het water is diep. en ik viel er bijna in”. Moeder legde haar handen op haar angstige gezicht en zei: "Maar wat heb ik gedaan?". Ik ben niet gevallen omdat Onze Lieve Vrouw op mij wachtte in Nazareth.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!