Evangelisch-Lutherse Kerk van Žeimeliai

Kerk in 1540 gebouwd door Kaspars von Tyzenhausen, de oudste van Dunamind. De kerk was van hout, een van de oudste lutherse kerken in zowel Letland als Litouwen. in 1653 de kerk werd herbouwd in baksteen, in 1742. gerenoveerd.1753-1759 De Letse folkloristische priester Gothards Frydrich Stenderis (1714–1796) woonde en werkte in Žeimelis, waar hij de eerste grammatica van de Letse taal in het Duits creëerde. in 1761 de toekomstige veldmaarschalk van Rusland, Barclays de Tol, werd in de kerk gedoopt. Teodoras Grotusas (1785-1822), de eerste Litouwse natuurkundige-chemicus die in Gedučiai woonde, die de eerste was die de theorie van elektrolyse beschreef, behoorde tot de parochie.tot 1783 de kerk behoorde tot de Koerse Consistorie van Bauska bisdom. in 1783 Een aparte Litouwse kerkenraad, Collegium Synodale repraesentativum, werd opgericht in Vilnius (het project werd voorbereid door de beroemde schrijver en priester Konradas Šulcas, waarvoor hij de rang van generaal senior van Litouwen ontving).De bouw van de huidige gotische kerk begon in 1786. onder leiding van priester K. Šults. Tijdens de bouw van de kerk werden de stenen door paarden omhoog getrokken en daarvoor werd een hellend plankplateau gemaakt, waarvan het begin bij de grote herberg was. Het werd voltooid in 1793. en in hetzelfde jaar St. ingewijd op St. Michael's Day (29 september). De toren werd gebouwd in 1889-1890. Van hetzelfde materiaal in 1862. een pastorie werd ook gebouwd. Na zijn afstuderen aan de Universiteit van Jena, 1795-1800 De parochie van Žeimelos werd bediend door Fr. Zoon van Konrad Schulz, Lybegot Otto Konrad. Pater Konradas Šultacs (1731–1802) werd na zijn dood begraven in de kerk onder de preekstoel (van 1883 tot 1910 diende zijn naamgenoot Fr. Konradas Šultacs in Žeimelis).1806-1814 Karl Johann Bider (1777-1824), een leerling van de Universiteit van Jena, diende de parochie.1911-1928 geserveerd door ds. Johan Julius Ekertas (1861-1939)[3], en in 1929-1949 - pastoor senior Erik Leijeris, 1951 stierf in ballingschap. Ter nagedachtenis aan hem werd op de stadsbegraafplaats een monument gebouwd en de straat is naar hem vernoemd.