Het monumentale complex van de Monte, bestaande uit een kerk, klooster, archeologische tuin en kasteel, verheft zich net boven Montella, een klein stadje in het hart van het groene Irpinia. Van groot historisch belang is de plaats van het 10e-eeuwse Lombardische kasteel met de aangrenzende nederzetting die dateert uit de 6e-7e eeuw. Opgravingen in de jaren tachtig hebben vondsten aan het licht gebracht uit de Lombardische en vroege middeleeuwen, waaronder munten en fragmenten van fresco's, evenals begrafenissen uit dezelfde periode. Tegenwoordig zijn het centrale lichaam (toren of donjon), de omringende muren en de ruïnes van de kamers van de adel zichtbaar. In 1293 nam Karel II van Anjou het kasteel in beslag om er een recreatieplek van te maken. Koning Karel II was verantwoordelijk voor de bouw van de stortbak en het waterleidingsysteem. In de veertiende eeuw, in opdracht van de d'Aquino, feodale heren van Montella, werd de twaalfde-eeuwse toren gerenoveerd en werden er werken uitgevoerd om het gebouw te verbeteren, met het maken van picturale versieringen. Het kasteel werd in de 15e eeuw bewoond door de graven van Cavaniglia en tijdens hun heerschappij was het gastheer van een gedenkwaardige jachtexpeditie in 1445, waaraan koning Alfonso de Grootmoedige deelnam. De kerk heeft een enkel schip met zijkapellen. De houten altaren zijn van grote waarde. In een van de zijkapellen bevindt zich een belangrijk dertiende-eeuws houten altaarstuk met de afbeelding van de "Madonna dell'umiltà". Het klooster werd tussen 1554 en 1586 gebouwd op de reeds bestaande kerk in Monte di Pietà, door de Monte di Pietà di Montella, gesticht en beheerd door de Congrega del SS. Sacrament van Montella. Het werd toevertrouwd aan de Minimi Gereformeerde Conventuelen van S. Francesco, in 1603 vervangen door de hervormde Observanten. In 1613 woonde in het klooster een communiteit van 12 paters en enkele lekenbroeders. De feodale heer Antonio Grimaldi schonk in 1642 de tuin naast het klooster, het voormalige bijgebouw van het kasteel, aan de Monte di Pietà. Het heeft in de loop der eeuwen verschillende veranderingen ondergaan: de structuur heeft een vierkante plattegrond en het typische klooster met kruisgewelven die in de zeventiende eeuw door Michele Ricciardi met fresco's werden beschilderd. Volledig hersteld en bruikbaar gemaakt, konden de bovenverdiepingen worden gebruikt voor spirituele retraites, terwijl het nog steeds mogelijk is om de cellen te bezoeken. De lagere kamers, waar het leven van de broeders plaatsvond, kunnen volledig worden bezocht door gebruik te maken van de routes die ook zijn voorbereid door middel van illustratieve panelen die in elk gebied aanwezig zijn. De kloostertuin bevindt zich in de open ruimte grenzend aan het kasteel; het is teruggevonden en dezelfde gewassen uit de Middeleeuwen die de monniken van levensonderhoud gaven, zijn daar geplant. Het gehele monumentale complex van de Monte, gerestaureerd en open voor bezoekers, is eigendom van de Santissimo Sacramento di Montella Archconfraternity