Château d'eau

De watertoren werd gebruikt om de distributie van drinkwater in Colmar te regelen, dat vanaf juli 1884 werd geleverd door de gemeentelijke fabrieken. Het is het werk van de Zwitserse ingenieur Henri Grüner en stadsarchitect Jean-Baptiste-Victor Huen. De toren, kenmerkend voor de Duitse neogotische stijl, is opgesteld op een van de hoogste punten van de stad. Het maakt sinds 1886 deel uit van het landschap van Colmar. Op een hoogte van 53 meter had de watertoren een inhoud van 1200 m3. Het is niet meer gebruikt sinds 1984 en het is niet meer de oudste van de watertorens die bewaard zijn gebleven in de Elzas.

Bron: www-visit-alsace.translate.goog/235008815-chateau-deau/?_x_tr_sl=fr&_x_tr_tl=nl&_x_tr_hl=nl&_x_tr_pto=sc

De watertoren diende om de distributie van drinkwater in Colmar te regelen, die sinds juli 1884 werd gegarandeerd door de gemeentelijke rioolwaterzuiveringsinstallaties. Het werd ontworpen door de Zwitserse ingenieur Henri Grüner en de stadsarchitect Jean-Baptiste-Victor Huen. De toren, in Duitse neogotische stijl, werd gebouwd op een van de hoogste punten van de stad. Het maakt sinds 1886 deel uit van het landschap van Colmar. Met een hoogte van 53 meter heeft de watertoren een inhoud van 1200 m³. De watertoren, die sinds 1984 inactief is, is een van de oudste bewaard gebleven in de Elzas.

Deze watertoren werd tussen 1884 en 18863 gebouwd onder leiding van Victor Huen en ingenieur Heinrich Grüner.
Het werd ingehuldigd op 22 juni 1886 en buiten gebruik gesteld in 1983.
Het is de oudste bewaard gebleven in de regio, maar wordt sinds 1984 niet meer als zodanig gebruikt omdat de opslagcapaciteit niet langer voldoende was in verhouding tot de vraag.
De watertoren staat sinds 16 april 1993 geregistreerd als historisch monument, met uitzondering van het dak uit 1961.
Bron: Wikipedia