Als je Giungano binnenkomt, tussen het smalle geplaveide steegje dat de stad over de hele lengte in tweeën snijdt en de nieuwe weg die langs de zuidelijke oever loopt, staat de moederkerk gewijd aan de Assumptie, beschermheilige van de stad. in ruwe kalksteen, waarop een vreemde nis, half timpaan en half lunette, een fresco van de Maagd herbergt, nu verwoest door de tijd, waarop een klein roosvenster uitsteekt. Voor de rest is de gevel, wit gepleisterd, eenvoudig, kaal, het gevelprofiel, het dak in pannen. Het gebouw dateert uit de 15e eeuw en werd in 1986 gerestaureerd door Bruno Ceraso. Buiten kun je de structuur raden: langsplan, sacristie en klokkentoren aan de linkerkant van de rechthoekige apsis; twee koepels, respectievelijk op de apsis en op de sacristie; bekleding van de koepels en de klokkentoren in metalen platen. Binnen doordringt een discreet licht de omgeving met amberkleurige reflecties, die zich verspreiden vanuit de vier uitlopende ramen, hoog geplaatst, aan de rechterkant van het enkele schip. Boven de ingang bevindt zich op een balkon, dat toegankelijk is via een metalen wenteltrap, een oud orgel in slechte staat, waarschijnlijk hetzelfde orgel dat al bekend was tijdens het pastorale bezoek van 1689. Maria is daarvan geschorst. Aan de zijkanten van het schip zijn er verschillende houten nissen met beelden van heiligen en veertien bas-reliëfs die de Via Crucis voorstellen, ook in hout, gebeeldhouwd door Giuseppe Ceraso, samen met de preekstoel op de pastorie (aangeboden door de familie De Marco ter nagedachtenis van hun zoon Giuseppe).
Aan de linkerkant vinden we:
- een standbeeld van S. Antonio, gedateerd 1921 en geschonken door de heer Dante Guglielmotti;
- een beeld van het Hart van Jezus, geschonken door mevrouw Rachele Colangelo in 1936;
- een beeld van St. Alphonsus met stoffen gewaden, geschonken door de mensen van Jungle in 1825.>
Aan de rechterkant:
- een stenen stoep, ingebouwd in de muur;
- een beeld van de Maagd, gerestaureerd door de schilder Giannella in 1942;
- een groot kruisbeeld;
- een papier-maché beeld van de Addolorata;
- een gepleisterd altaar met het wapen van de families Picilli en Stromilli en een doek met de afbeelding van St. Lucia en de verschijning van de Maagd, geschonken door de families Passaro Nicola fu Ettore en Stromilli in 1986;
- een standbeeld van de aartsengel Gabriël geschonken of gerestaureerd door de familie Picilli;
Onderaan het gebouw scheidt een grote boog het schip van de pastorie, van waaruit men aan de linkerkant toegang heeft tot de klokkentoren en de sacristie. Op de apsis opent een kleine koepel naar de hemel, verlicht door de centrale lantaarn en door twee openingen op de tamboer. De pastorie herbergt een oud houten koor met scènes uit het leven van Maria en Jezus; op de marmeren tabernakel, zoals het prachtige altaar dat er voor de aardbeving van 1980 tegenaan leunde, een Laatste Avondmaal. Boven, omringd door twaalf kleine engelen en de duif van de Heilige Geest (een "licht houten" frame waarin engelen en duif, in de ronde, een spitsboog vormen, toegevoegd aan het oude beeld van de Maagd, met zijn recente restauratie) , domineert het prachtige beeld van de Maagd, met elegante en zeer delicate kenmerken, de apsis, geflankeerd door de bustes van Maria en Jozef. In de sacristie getuigt een marmeren plaquette van de aanwezigheid van een graf uit 1826.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!