De kerk in Kleinbautzen werd tussen 1675 en 1681 gebouwd met delen van een eerder gebouw; een datum op de noordelijke galerij wijst op het jaar 1680. De in het noorden gebouwde lodge met zijn late renaissancegevel is waarschijnlijk ontworpen door Martin Pötzsch. In 1887 werd de toren voorzien van een toegangsdeur aan de zuidmuur. Tijdens een renovatie in 1907 werd een nieuw raam ingebroken in de noordmuur van de kerk. In 1934 en 1979 werd het interieur van de kerk gerestaureerd. In 1995 is het buitenmetselwerk en het stucwerk vernieuwd. De kerk is voor het laatst gerenoveerd in 2004. De kerk is een massief gepleisterd gebouw met een rechte oostkant. Het schip heeft een tweelaags en een gelijkvloers spitsboogvenster met contrasterende gekleurde dagkanten aan de lange zijden. Onder het kleinere raam aan de zuidgevel is een veranda gebouwd met een schilddak. Ernaast bevindt zich een tweelaagse aanbouw met een lessenaarsdak. De noorddoos is gestructureerd met gegolfde hoeken en een scheidende kroonlijst en heeft een uitbundig vormgegeven ronde gevel. De westelijke toren van de kerk heeft een vierkante plattegrond en een achthoekige klokkenverdieping in renaissancestijl met aan alle zijden geluidsopeningen en een tentdak. Op het westelijke front, onder de raamnissen, bevindt zich het familiewapen Nostitz. De schitterend vormgegeven noordkast van de Kleinbautzener Kirche (2012) Het interieur is nagenoeg in originele staat en heeft een vlak gestuukt plafond. De borstweringen van de prachtig ontworpen noordelijke doos zijn versierd met plastic slingers met met palmbomen omkranste schrijfpanelen en daaronder met putti-koppen. Tussen de kokerramen bevinden zich getordeerde zuilen met wijnranken. Boven de kunststof kroonlijst zijn drie schrijfcartouches bevestigd. De borstwering van de zuidelijke doos, gedateerd 1681 door een inscriptie, wordt gescheiden door geprofileerde pilaren, daartussen bevinden zich de borstweringen met bijbelse taferelen - de terugkeer van de verloren zoon, de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard, de barmhartige Samaritaan, de Kanaänitische vrouw en de im Peter zinken in de zee - geschilderd. In het westelijke deel van de kerk bevindt zich een gelijkvloerse, wit omlijste houten galerij. Bron: Wikipedia
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!