Historisch monument, de Tempel van de Vriendschap werd tussen 1812 en 1824 gebouwd op de heuvel van St. Gilles. Het dankt zijn naam aan de vriendschap die François en Pierre Cacault verenigt met de beeldhouwer François-Frédéric Lemot, initiatiefnemers en scheppers van de Italiaanse architectuur van Clisson aan het begin van de 19e eeuw. Pierre Cacault wilde een mausoleum oprichten ter nagedachtenis aan zijn broer François die stierf in Clisson op 10 oktober 1805, maar omdat hij niet over voldoende financiële middelen beschikte, was het Lemot die het project zou financieren. Pierre sterft in 1810. Uiteindelijk zullen de graven van de twee broers niet worden gemaakt, omdat de erfgenamen van Cacault geen toestemming hebben gegeven voor de overdracht van hun as naar het mausoleum. François-Frédéric Lemot zal op 18 mei 1827 in dit graf worden begraven.
Deze tempel, gebouwd op de heuvel van Saint-Gilles, staat sinds 14 maart 1988 op de monumentenlijst. Hij dankt zijn naam aan de vriendschap tussen de gebroeders Cacault en de beeldhouwer François-Frédéric Lemot, de grondleggers en ontwerpers van de Italiaanse architectuur van Clisson in het begin van de 19e eeuw. Pierre Cacault wilde een mausoleum bouwen ter nagedachtenis aan zijn broer François, die op 10 oktober 1805 in Clisson overleed, maar hij beschikte niet over voldoende financiële middelen. ➢ Het was François-Frédéric Lemot die zijn vriend hielp bij de uitvoering van zijn project. Hij kocht eind 1808 de voormalige kapel van Saint-Gilles-et-Saint-Brice en de bijgebouwen. De gebouwen maken deel uit van de begraafplaats, die lange tijd werd gebruikt voor de begrafenis van parochianen uit heel Clisson, met uitzondering van La Trinité. ➢ Paul de Berthou stelt in zijn werk "Clisson en zijn Monumenten" dat "...de kerk van Sint-Gillis en Sint-Brice groot en mooi was geweest, maar een heer van Clisson liet de afmetingen ervan verkleinen omdat de kerk te dicht op het kasteel uitkeek en een gevaar voor hem vormde in geval van een belegering." ➢ De verbouwde kerk omvat twee kapellen die de armen van het kruis vormen, één gewijd aan de Heilige Maagd en de andere aan Sint-Jan de Evangelist, wiens broederschap ooit op deze plek zetelde.
Een kleine klokkentoren met twee klokken staat op de kruising van het transept. ➢ Pierre Cacault overleed op 29 januari 1810. François-Frédéric Lemot nam het project over en besloot dat het monument ter nagedachtenis aan de twee broers zou worden opgedragen. In 1811 verwierf hij grond op de heuvelrug van Sint-Gillis en gaf hij architect Mathurin Crucy de opdracht de plannen te tekenen. ➢ Het eerste project was geïnspireerd door Griekse tempels. De heer Crucy stelde een plan voor van een peripterale tempel van Dorische orde, zonder basis, met zes zuilen aan de gevel, bekroond door een fronton. F.F. Lemot vereenvoudigde het plan en behield een "cella" en vier Dorische zuilen, bekroond door een driehoekig fronton aan de gevel. Deze keuze doet denken aan de Tempel van de Sybille in Tivoli en is terug te vinden in andere eigentijdse monumenten (de Tempel van de Vriendschap in Belz, het monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van Quiberon in Auray). ➢ De Tempel van de Vriendschap werd tussen 1812 en 1824 gebouwd op de voormalige fundamenten van de parochiekerk van Saint-Gilles. De zijkapellen werden afgebroken en de fundamenten ervan dienden later voor de bouw van een klein, asymmetrisch transept. Het oude schip werd afgebroken en de muren werden herbouwd in lijn met die van het koor, met de ingangsdeur aan de kant van de huidige begraafplaats. ➢ Het duurde enkele jaren voordat het dak gelegd en het pleisterwerk voltooid was (1824). ➢ Deze tempel zou de graven van de Cacaults herbergen. Antoine Peccot (1766-1814), een vriend van de heer Crucy, de Cacaults en F.F. Lemot, had vóór 1814 voorgesteld een opgedragen gedicht te laten schrijven aan de gebroeders Cacault. Het gedicht nodigde voorbijgangers uit om de talenten, deugden en overvloedige weldaden van deze twee broers te herdenken. De inscriptie werd nooit gegraveerd. De graven werden nooit gebouwd omdat de erfgenamen van de gebroeders Cacault geen toestemming gaven voor de overdracht van de as van Pierre en François (begraven in Nantes). .➢ Op 6 mei 1827 overleed François-Frédéric Lemot in Parijs. Zijn lichaam, dat op 18 mei naar Clisson werd gerepatrieerd, werd begraven in de Tempel van de Vriendschap. ➢ Op 17 september 1829 werd dit graf ingezegend door de pastoor van de Notre-Dame. Vanaf dat moment kreeg de plek de naam: "Lemotkapel" of "Kapel van de Heilige Maagd". Er werd toestemming verleend om er de statiemis te zingen op Sint-Marcusdag, evenals op de dag van de kruisiging, en om er devotionele lage missen op te dragen. ➢ Het monument werd in 1995 gerestaureerd.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!