De kathedraal was oorspronkelijk de "kerk van Manilla", officieel opgericht in 1571 door een seculiere priester, Fray Juan de Vivero, die in 1566 in de Baai van Manilla aankwam.[5] De Vivero, de kapelaan op het galjoen van San Gerónimo, werd door de aartsbisschop van Mexico, Alonso de Montúfar, gestuurd om het christendom te vestigen als het spirituele en religieuze bestuur in de pas gekoloniseerde Filippijnen. De Vivero werd later de vicaris-generaal en de eerste kerkelijke rechter van de stad Manilla.
De Spaanse conquistador Miguel López de Legazpi koos de locatie van de kerk en plaatste deze onder het beschermheerschap van Santa Potenciana. De eerste pastoor van de kerk was Fray Juan de Villanueva.
Toen de kerk in 1579 tot kathedraal werd verheven (samenvallend met de canonieke oprichting van het bisdom van Manilla), werd in 1581 een nieuwe structuur gemaakt van nipa, hout en bamboe door Domingo de Salazar, de allereerste bisschop van Manilla. . De nieuwe structuur werd ingewijd op 21 december 1581; formeel een kathedraal worden. De structuur werd in 1583 door brand verwoest, die begon tijdens de uitvaartmis voor gouverneur-generaal Gonzalo Ronquillo de Peñalosa in de kerk van San Agustin die een groot deel van de stad verwoestte.[2] De tweede kathedraal, die van steen was, werd gebouwd in 1592. Deze werd echter in 1600 verwoest door een aardbeving.
De bouw van de derde kathedraal begon in 1614. Het nieuwe gebouw, bestaande uit drie beuken en zeven kapellen, werd in 1614 gezegend. Het werd opnieuw omvergeworpen door een nieuwe aardbeving die Manilla in 1645 deed schudden.
De vierde kathedraal werd gebouwd van 1654 tot 1671. In 1750 werd een media naranja ("half oranje") koepel aan de kruising toegevoegd door de Florentijnse monnik Juan de Uguccioni, die ook een transept aan de structuur introduceerde.[7] Het werd in 1863 zwaar beschadigd door een zeer sterke aardbeving, die ook het paleis van de gouverneur-generaal van de Filippijnen beschadigde. De zevende kathedraal werd gebouwd van 1870 tot 1879. Ze werd plechtig ingewijd in december 1879. Het kruis bovenop de centrale koepel is een referentiepunt van astronomische lengtegraden van de archipel. In 1880 stortte een andere aardbeving de klokkentoren om, waardoor de kathedraal tot 1958 torenloos werd.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!