Bibliotheek van Hadrianus

Hadrian's Library dateert uit de 2e eeuw na Christus. De Romeinse keizer Hadrianus gaf opdracht voor de bibliotheek, een cultureel en educatief centrum in het hart van het oude Athene.

Het bibliotheekcomplex omvatte een grote rechthoekige binnenplaats omgeven door een zuilengalerij, waarin duizenden boekrollen en boeken waren gehuisvest. Het bevatte ook collegezalen en vergaderzalen waar geleerden en filosofen bijeen konden komen om verschillende onderwerpen te bespreken.

Door de eeuwen heen raakte de bibliotheek van Hadrianus in verval en slechts een deel van de bibliotheek is opgegraven en gerestaureerd. Je kunt de ruïnes verkennen, inclusief de prachtig bewaard gebleven gevels en zuilen. Het is een fascinerende plek om inzicht te krijgen in het intellectuele en culturele leven van het oude Athene tijdens de Romeinse tijd.

Het gebouw diende om belangrijke literaire werken en juridische en administratieve documenten op te slaan.

De Bibliotheek van Hadrianus (ook bekend als de Bibliotheek van Hadrianus) in Athene werd rond 132-134 n.Chr. gebouwd als onderdeel van het grootse herbouwplan van de Romeinse keizer Hadrianus. De bibliotheek was de grootste van Athene en met zijn zuilengevel en hoge muren eromheen was hij indrukwekkend. Het gebouw diende als opslagplaats voor belangrijke literaire werken en juridische en administratieve documenten, maar bood ook ruimte voor lezingen en verschillende filosofische scholen.
De bibliotheek, gelegen net buiten de noordelijke hoek van de Romeinse Agora, werd gebouwd op de locatie van laat-Hellenistische en vroeg-Romeinse nederzettingen. Als grootste bibliotheek van Athene werd ze niet alleen gebouwd om boeken te huisvesten, maar ook als bewaarplaats voor de officiële staatsarchieven. Verschillende belangrijke stromingen in de wetenschap en filosofie waren ook in het gebouw gevestigd.BIBLIOTHEKEN WAREN EEN PLEK OM LEZINGEN TE BIJWONEN EN INTELLECTUELE ZAKEN TE BESPREKEN MET MEDEBEZOEKERS IN DE RUST VAN DE BIBLIOTHEEKTUIN.Bibliotheken werden in de oudheid over het algemeen niet gebruikt als uitleenbibliotheek, maar eerder als studie- en opslagplaats. Documenten werden meestal bewaard in houten kasten (armaria) met vakverdeling, geplaatst in nissen in de wanden van de ruimte. Bibliotheken waren ook een plek om lezingen en redenaars te horen en intellectuele zaken te bespreken met medebezoekers in de rust van de bibliotheektuin. De Bibliotheek van Hadrianus werd door Pausanias befaamd beschreven als "het gebouw met 100 zuilen van Frygisch marmer, met zalen met beschilderde plafonds, albasten muren en nissen met beelden, waarin boeken werden bewaard" (Attica).
Tijdens de invasie door de Heruli in de 267e eeuw n.Chr. liep de bibliotheek aanzienlijke schade op en in 277 n.Chr., toen de stad zichzelf beter wilde beschermen, werd de bibliotheek opgenomen in een vestingmuur. De bibliotheek werd gerenoveerd door Herculius (407-12e eeuw n.Chr.), de prefect (Eparch) van het Illyrische Rijk, en er werd een standbeeld van hem opgericht bij de ingang van het gebouw. De inscriptie bij dit standbeeld is nog steeds zichtbaar aan de linkerkant van de ingang. Het is mogelijk dat er tegelijkertijd een vroegchristelijke kerk in de centrale tuinruimte werd gebouwd, hoewel deze vier-apsisstructuur mogelijk halverwege de 5e eeuw n.Chr. is gebouwd. Deze christelijke kerk, in feite de eerste van Athene, werd in de 6e eeuw n.Chr. verwoest en vervangen door een grote driebeukige basiliek.