Hufeisensiedlung

De Hufeisensiedlung werd gebouwd tussen 1925 en 1933 en wordt beschouwd als een baanbrekende prestatie op het gebied van sociale huisvesting en moderne stadsplanning.

De hele nederzetting heeft een interessante taal van vormen en kleuren. Het is dus de moeite waard om de hele nederzetting een keer te verkennen.

In 2008 werd de nederzetting toegevoegd aan de lijst van UNESCO-werelderfgoedlocaties, samen met vijf andere Berlijnse modernistische nederzettingen.

Ook het buurtinitiatief 'Hoefijzers Tegen Rechts' is lovenswaardigDe nederzetting werd terecht opgenomen op de UNESCO Werelderfgoedlijst

Nauw verbonden met het hart van Berlijn, combineert de ontwikkeling een unieke architecturale stijl met het sociale ideaal van een terrasvormige tuinhuis voor iedereen. Hufeisen is de Duitse term voor hoefijzer, die de vorm beschrijft van de indrukwekkend gebogen 350 meter lange structuur die de naam aan het project gaf. Het bestaat uit 25 wooneenheden die zijn samengevoegd rond een vijver die dateert uit de ijstijd. De centrale bouwstructuur is omgeven door herenhuizen en ingebed in een buitenwijk die tegelijkertijd stedelijk en landelijk aanvoelt.De gevels van de rijtjeshuizen zijn geschilderd in donkerrood, okergeel en - vooral aan het einde van een rijtjesrij - in diepblauw of glanzend wit. Deuren en ramen en individuele bouwelementen van de flatgebouwen zoals loggia's, trappenhuizen of lage zoldervloeren zijn geschilderd om een duidelijk contrast te vormen met de gevels. Het voor- en achtergedeelte zijn vaak in aparte kleurencombinaties uitgevoerd. Verdere contrasten in materiaal en kleur worden gecreëerd door het gebruik van felrode en gele klinkers in het gebied van de schoorstenen, de ingangen en de basis van de muren. Misschien wel het meest opvallende ontwerpkenmerk is de constructie en kleur van de toegangsdeuren.