Het klooster en de stad zijn ontstaan uit een kluis; twee lekenbroeders uit de abdij van Oberalteich hadden zich hier gevestigd. Op 4 augustus 1325 werd de kerk ingewijd “ter ere van de Allerheiligste Drie-eenheid en de Heilige Moeder van God Maria.” Het klooster werd in 1424 tot abdij verheven en kreeg in 1495 van paus Alexander VI de status van abdij. het recht van bisschoppelijke vervulling. In 1721 werd abt Benedictus I door de keurvorst en de geestelijkheid onder druk gezet om het klooster en de kerk volledig te renoveren - beide vervallen door ouderdom en oorlogsschade. Daarom begon hij in 1722 met de bouw van een nieuw klooster, dat in 1735 klaar was voor bewoning. De eerste steen van de nieuwe kerk werd in het voorjaar van 1737 gelegd. Door de dood van de verantwoordelijke bouwer, oorlogen en schuldenlast moest de bouw keer op keer worden uitgesteld, zodat de kerk pas op 2 augustus 1795 werd ingewijd. In de loop van de secularisatie werd het klooster in maart 1803 gesloten. De oorspronkelijke plattegrond van de kerk wijzigt het muurpijlersysteem in de stijl van de 18e eeuw. Een centraliserende hoofdkamer, elk met drie zijwandnissen, grenst in het oosten aan een rond koor en in het westen aan een kleinere dwarse ovale vestibule, waarboven het orgelkoor zich bevindt. Het hoogaltaar werd in 1790 voltooid door de kloosterbroeder Albert Kaup. Het wonderbaarlijke beeld in het midden van het altaar is een houten figuur uit de 17e eeuw en toont de Moeder Gods met het kind Jezus, geflankeerd door twee kandelaarengelen. Buiten staan twee grote rococofiguren van St. Jozef (links) en St. Joachim (rechts) van Christian Jorhan uit Landshut. In het fragment staat het symbool van de Heilige Geest, waaruit gouden stralen naar Maria en het Christuskind wijzen. De plafondschildering in het koor toont de bemiddelende kracht van Maria, de fresco's in het schip verheerlijken Maria, de patrones van de kerk, het toont de Hemelvaart van Maria in een meesterlijke compositie te midden van het gejuich van aarde en hemel 1752 door Otto Gebhard. In de eerste nis van het schip wordt een Pieta geplaatst. Ernaast staan figuren van St. Petrus en St. Magdalena. De centrale nis bevat het Sebastiaanaltaar met de figuratieve voorstelling van het martelaarschap, evenals de rococofiguren van St. Petrus en St. Paulus. In de derde nis het Benedictusaltaar met een olieverfschilderij “Dood van de Heilige”. Tegenover staat het altaar van St. Scholastica met het altaarschilderij “Dood van de heiligen”.
Het Frauenzell-klooster is een voormalige benedictijnenabdij die tegenwoordig toebehoort aan het bisdom Regensburg. De granieten stenen toren is afkomstig van de vorige kerk uit 1357. De rest van het kerkgebouw uit de 18e eeuw.