Routes

Planner

Kenmerken

Updates

App

Inloggen of Aanmelden

Download de App

Inloggen of Aanmelden

Het beeld van de visser en zijn vrouw (Brüder Grimm Sprookjesroute)

Het beeld van de visser en zijn vrouw (Brüder Grimm Sprookjesroute)

Hoogtepunt • Monument

Het beeld van de visser en zijn vrouw (Brüder Grimm Sprookjesroute)

Aanbevolen door 147 wandelaars van de 149

Opslaan

Meer

Locatie: Rehburg-Loccum, Nienburg/Weser, Mittelweser, Nedersaksen, Duitsland

Opslaan

Meer

Bekijk de routes

Breng me hierheen

Routes hier

Beste hikes naar Het beeld van de visser en zijn vrouw (Brüder Grimm Sprookjesroute)

4,2

(6)

wandelaars

1. Koninklijk kuuroordcomplex Bad Rehburg Rondje vanuit Bad Rehburg

8,21km

02:14

120m

Gemiddelde hike. Goede conditie vereist. Makkelijk begaanbare paden. Geschikt voor elk niveau.

Navigeren

Naar telefoon sturen

Opslaan

Gemiddeld

4,6

(8)

wandelaars

2. Wildzwijn-uitkijkpunt Rondje vanuit Wölpinghausen

15,2km

04:08

200m

Zware hike. Goede conditie vereist. Tredzekerheid, stevige schoenen en alpine ervaring vereist.

Navigeren

Naar telefoon sturen

Opslaan

Zwaar

4,5

(4)

wandelaars

3. Wandelroute vanuit Rehburg

12,6km

03:24

160m

Gemiddelde hike. Goede conditie vereist. Makkelijk begaanbare paden. Geschikt voor elk niveau.

Navigeren

Naar telefoon sturen

Opslaan

Gemiddeld

Tips

Jamatoja aus Hannover 👨‍👩‍👧‍👦🍀

7 januari 2022

Een leuke ronde met kinderen en sprookjes raden. Op het bord staat altijd een korte versie van het sprookje. Een QR-code brengt je naar de lange versie van het sprookje. De meeste sprookjes hebben ook een bankje. Zodat je in alle rust kunt lezen.

Vertaald door Google •

Moonbeam🌜

1 maart 2024

Een visser die met zijn vrouw in een arme hut woont die een ‘pissputt’ wordt genoemd, vangt een bot in de zee die als betoverde prins om zijn leven smeekt; de visser laat hem weer los. Als Ilsebill, de vissersvrouw, dit hoort, vraagt ze hem of hij niets van hem wilde in ruil voor de vrijheid van de vis. Ze spoort haar man aan om de Bot opnieuw te bellen en om een kleine hut te vragen. De magische vis vervult hem deze wens. Maar al snel is Ilsebill daar niet meer tevreden mee. Opnieuw vraagt ze haar man om de bot naar de kust te roepen en een grotere wens te doen.

De visser deelt de wensen van zijn vrouw niet, maar buigt zich ondanks groeiende angst voor haar wil. Hoe meer Ilsebills wensen worden, hoe erger het weer wordt. De zee wordt eerst groen, dan blauwviolet en dan zwart, en de storm wordt steeds gewelddadiger. Na de hut vraagt ze om een kasteel. Als ze daar ook niet tevreden mee is, wil ze koning, keizer en uiteindelijk paus worden. Al deze wensen worden door de bot vervuld en aangekondigd met de formule: "Ga daar maar heen, ze is er al."

Als ze uiteindelijk eist om als God te worden, wordt ze net als in het begin teruggezet in de arme hut.
Bron: Wikipedia

Vertaald door Google •

Jürgen aus Hannover

6 april 2021

Er waren eens een visser en zijn vrouw die samen woonden in een kleine vissershut dicht bij de zee, en de visser ging elke dag vissen: en viste en viste.

Dus zat hij eens met zijn hengel en bleef in het heldere water kijken: en dus zat hij en zat.

Toen ging de hengel naar de bodem, diep in de diepte, en toen hij hem optilde, haalde hij er een grote bot uit. Toen zei de Bot tegen hem: "Luister, visser, ik smeek je, laat me leven, ik ben geen echte Bot, ik ben een betoverde prins. Wat voor nut zou het voor je hebben als je mij doodde? Dat zou je niet doen." zoals ik "Zet me terug in het water en laat me zwemmen." - "Nou," zei de man, "je hoeft niet zoveel woorden te zeggen: ik laat een bot die kan praten zwemmen." Daarmee zette hij hem terug in het heldere water. Toen strandde de bot en liet een lange streep bloed achter. Toen stond de visser op en ging naar zijn vrouw in de kleine hut.

'Man,' zei de vrouw, 'heb je vandaag niets gevangen?' - "Nee", zei de man. 'Ik heb een bot gevangen die zei dat hij een betoverde prins was, dus ik heb hem weer laten zwemmen.' - “Heb je niets gewenst?” zei de vrouw. "Nee", zei de man, "wat moet ik wensen?" - "O," zei de vrouw, "het is niet leuk om altijd hier in de hut te wonen: het stinkt en is zo walgelijk; je had wel een huisje voor ons kunnen wensen. Ga terug en bel hem. Zeg hem: "We willen een huisje hebben, dat zal hij zeker doen." - "Oh", zei de man, "waarom zou ik daar nog een keer heen gaan?" - "Ik", zei de vrouw, "jij hebt hem gepakt en weer laten zwemmen - dat zal hij zeker doen. Ga er meteen heen!" De man wilde dat niet echt, maar hij wilde zijn vrouw ook niet beledigen en ging naar de zee.

Vertaald door Google •

Jürgen aus Hannover

6 april 2021

Toen hij bij de zee kwam, was het water helemaal paars en donkerblauw en grijs en dik, en niet meer zo groen en geel, maar het was nog steeds kalm. Toen stond hij op en zei:
"Kleine man, kleine man, Timpe Te,
Buttje, buttje in de zee,
Mijn vrouw, Ilsebill,
Hij wil niet zoals ik waarschijnlijk wil."
"Nou, wat wil ze?" zei de Bot. 'Ah,' zei de man half bedroefd, 'ze wil in een groot stenen kasteel wonen.' - "Ga maar, ze staat voor de deur", zei de bot.

Toen ging de man en dacht dat hij naar huis wilde, maar toen hij daar aankwam, stond daar een groot stenen paleis, en zijn vrouw stond bovenaan de trap en stond op het punt naar binnen te gaan: toen nam ze hem bij de hand. en zei: "Kom maar binnen." Daarmee ging hij met haar naar binnen, en in het kasteel was een grote hal met een marmeren vloer, en er waren zoveel bedienden die de grote deuren openden, en de muren waren allemaal kaal en versierd met prachtig behang, en in de kamers veel gouden stoelen en tafels, en kristallen kroonluchters die aan het plafond hangen; alle kamers en kamers waren voorzien van plafonds. Er stond zoveel eten op de tafels en de allerbeste wijn dat ze bijna wilden drinken. En achter het huis was ook een groot erf met paarden- en koeienstallen en koetsen: alles van het allerbeste; Er was ook een grote, prachtige tuin met de mooiste bloemen en mooie fruitbomen, en een prachtig park, waarschijnlijk een halve mijl lang, met herten en herten erin en alles wat je maar kunt wensen. "Nou," zei de vrouw, "is dat niet aardig?" - "O ja", zei de man, "zo moet het blijven. Nu willen we in het prachtige kasteel wonen en gelukkig zijn." - "Daar willen we over nadenken", zei de vrouw, "en het inslapen." Daarna gingen ze naar bed.

Vertaald door Google •

Jürgen aus Hannover

6 april 2021

De volgende ochtend werd de vrouw als eerste wakker; het was net daglicht geworden en vanuit haar bed zag ze het prachtige land voor zich liggen. De man strekte zich nog steeds uit toen ze hem een elleboogstoot in de zij gaf en zei: 'Man, sta op en kijk uit het raam. Kijk, kunnen we niet koning worden over het hele land? Ga naar de Bot, we willen koning zijn. " - "O vrouw", zei de man, "waarom willen wij koning worden?" - "Nou," zei de vrouw, "als je geen koning wilt zijn, zal ik koning zijn. Ga naar de Bot, ik zal koning zijn." - "O vrouw," zei de man, "waarom wil je koning worden? Dat wil ik hem niet vertellen." - "Waarom niet?" zei de vrouw, "ga meteen, ik moet koning worden." Toen ging de man en was erg depressief omdat zijn vrouw koning wilde worden. Dit klopt wel en niet, dacht de man. Hij wilde niet gaan, maar toen ging hij.

En toen hij bij de zee kwam, was de zee helemaal zwart en grijs, en het water stroomde van beneden naar boven en rook erg vies. Toen stond hij op en zei:
"Kleine man, kleine man, Timpe Te,
Buttje, buttje in de zee,
Mijn vrouw, Ilsebill,
Hij wil niet zoals ik waarschijnlijk wil."

Vertaald door Google •

Jürgen aus Hannover

6 april 2021

"Nou, wat wil ze?" zei de Bot. 'Ah,' zei de man, 'ze wil koning worden.' - "Ga daar maar heen, zij is het al," zei de Bot.

Toen ging de man, en toen hij bij het paleis kwam, was het kasteel veel groter geworden, met een grote toren en prachtige versieringen eromheen: en de schildwacht stond voor de poort, en er waren zoveel soldaten en trommelaars en trompetten. En toen hij het huis binnenkwam, was alles van puur marmer en goud, met fluwelen hoezen en grote gouden kwastjes. Toen gingen de deuren van de zaal open, waar het hele hof was, en zijn vrouw zat op een hoge troon van goud en diamanten, met een grote gouden kroon op haar en een scepter in haar hand van puur goud en edelstenen. En aan weerszijden van haar stonden zes maagden op een rij, elk een hoofd korter dan de ander. Toen stond hij op en zei: "O vrouw, ben jij nu koning?" - "Ja", zei de vrouw, "nu ben ik koning." Daar stond hij en keek naar haar; en toen hij haar een tijdje zo had aangekeken, zei hij: 'O vrouw, wat geweldig dat je nu koning bent! Nu willen we niets meer wensen.' - "Nee, man", zei de vrouw en was erg onrustig, "ik heb bijna geen tijd meer, ik kan dit niet meer uithouden. Ga naar de Bot: ik ben koning, nu moet ik ook keizer worden ." - "O vrouw", zei de man, "waarom wil je keizer worden?" - "Man", zei ze, "ga naar de Bot, ik wil keizer worden!" - "O vrouw," zei de man, "hij kan zichzelf niet tot keizer maken. Dat zeg ik niet graag tegen de bot; de keizer is maar één keer in het rijk: de bot kan zichzelf niet tot keizer maken." - "Wat," zei de vrouw, "ik ben koning, en jij bent mijn echtgenoot; wil je meteen gaan? Ga meteen! - Als hij koningen kan maken, kan hij ook keizers maken; ik wil en wil wees keizer! Ga daar nu heen!” Hij moest daarheen. Maar toen de man daarheen ging, was hij erg bang; en terwijl hij verder liep, dacht hij bij zichzelf: dit gaat en het gaat niet goed: de keizer is te brutaal, de bot zal er uiteindelijk genoeg van krijgen. Ondertussen kwam hij naar de zee. De zee was nog steeds volkomen zwart en dik en begon van onderaf te schuimen, zodat er belletjes ontstonden; en er was zo'n wervelwind over de zee dat hij gewoon ronddraaide. En de man werd door angst bevangen. Daar stond hij en zei:
"Kleine man, kleine man, Timpe Te,
Buttje, buttje in de zee,
Mijn vrouw, Ilsebill,
Hij wil niet zoals ik waarschijnlijk wil."

Vertaald door Google •

Jürgen aus Hannover

6 april 2021

"Nou, wat wil ze?" zei de Bot. 'O, Butt,' zei hij, 'mijn vrouw wil keizer worden.' - "Ga daar maar heen," zei de Bot, "zij is het al."

Dus de man ging, en toen hij daar aankwam, was het hele kasteel van gepolijst marmer met figuren van albast en gouden ornamenten. De soldaten marcheerden voor de deur, terwijl ze op trompetten bliezen en op pauken en trommels sloegen; maar in het huis liepen de baronnen, graven en hertogen rond en gedroegen zich alsof ze bedienden waren. Ze openden de deuren voor hem, die allemaal van goud waren. En toen hij binnenkwam, zat zijn vrouw op een troon gemaakt van een stuk goud, en die was drie kilometer hoog; en zij had een grote gouden kroon op, drie el hoog, bezet met diamanten en karbonkels. In de ene hand had ze de scepter en in de andere de keizerlijke bol, en aan weerszijden van haar stonden de satellieten in twee rijen, altijd de een kleiner dan de ander, van de grootste reus, die drie kilometer hoog was, tot aan de kleinste dwerg, die zo groot was als mijn pink. En vóór haar stonden vele prinsen en hertogen. Toen stapte de man tussen hen in en zei: "Vrouw, bent u nu keizer?" - "Ja", zei ze, "ik ben keizer." Dus stond hij op en keek haar aandachtig aan, en toen hij haar een tijdje zo had aangekeken, zei hij: 'O vrouw, wat staat het je mooi dat je keizer bent.' - "Man", zei ze, "waar sta je daar voor? Ik ben nu keizer, nu wil ik ook paus worden; ga naar de Bot." - "O vrouw", zei de man, "wat wil je niet? Je kunt geen paus worden, er is maar één paus in het christendom: dat kan hij niet!" - "Man", zei ze, "ik wil paus worden, ga daar nu heen, ik moet vandaag paus worden." - "Nee vrouw," zei de man, "dat wil ik hem niet vertellen, dat is niet goed, dat is te veel gevraagd, de bot kan je niet paus maken." -

Vertaald door Google •

Jürgen aus Hannover

6 april 2021

"Man, praat geen onzin!" zei de vrouw. 'Als hij een keizer kan maken, kan hij ook een paus maken. Ga daar onmiddellijk heen; ik ben keizer en jij bent mijn echtgenoot. Wil je gaan?' Toen werd hij erg bang en ging erheen, maar hij voelde zich er erg ongemakkelijk bij; Hij beefde en beefde, zijn knieën en kuiten trilden. En toen blies er een wind over het land, en de wolken vlogen, en het werd net zo somber als tegen de avond: de bladeren waaiden van de bomen, en het water steeg en brulde alsof het kookte, en spatte op de kust, en in de verte zag hij de schepen noodschoten afvuren en op de golven dansen en springen. De lucht was in het midden nog een beetje blauw, maar aan de zijkanten was hij echt rood als een zwaar onweer. Toen werd hij volkomen moedeloos en bleef in zijn angst staan en zei:
"Kleine man, kleine man, Timpe Te,
Buttje, buttje in de zee,
Mijn vrouw, Ilsebill,
Hij wil niet zoals ik waarschijnlijk wil."
"Nou, wat wil ze?" zei de Bot. "Oh"; zei de man, "ze wil paus worden." - "Ga daar maar heen, zij is het al," zei de Bot.

Vertaald door Google •

Jürgen aus Hannover

6 april 2021

Dus ging hij, en toen hij daar aankwam, was een grote kerk omringd door paleizen. Toen drong hij door de mensen heen; maar binnen was alles verlicht met duizend en duizend lichtjes, en zijn vrouw was gekleed volledig in goud en zat op een troon veel hoger en had drie grote gouden kronen op en rond haar er was zo veel geestelijke staat, en zowel On aan weerszijden van haar waren twee rijen lampen, de grootste zo dik en zo groot als de allergrootste toren, tot aan de kleinste keukenlamp. En alle keizers en koningen die voor haar op hun knieën zaten en haar slipper kusten. 'Vrouw,' zei de man, haar recht aankijkend, 'ben jij nu paus?' - "Ja", zei ze, "ik ben paus." Dus ging hij haar rechts aankijken, en het was alsof hij in de felle zon keek. Toen hij haar een tijdje had aangekeken, zei hij: "O vrouw, wat staat het je goed dat je paus bent!" Maar ze zat zo stijf als een boom en bewoog niet of bewoog niet. Toen zei hij: "Vrouw, wees nu tevreden dat je paus bent, want nu kun je niets meer worden." - "Daar wil ik over nadenken", zei de vrouw. Daarmee gingen ze allebei naar bed. Maar ze was niet tevreden, en hebzucht liet haar niet slapen; ze dacht altijd wat ze nog meer kon worden.

Vertaald door Google •

Jürgen aus Hannover

6 april 2021

De man sliep goed en gezond; hij had overdag veel moeten lopen; Maar de vrouw kon helemaal niet slapen en wiebelde de hele nacht heen en weer, altijd nadenkend over wat ze zou kunnen worden, en toch kon ze niets meer bedenken. Ondertussen stond de zon op het punt op te komen, en toen ze de dageraad zag, ging ze rechtop in bed zitten en keek erin. En toen ze de zon zo uit het raam zag opkomen: Ha, dacht ze, kan ik de zon en de maan ook niet laten opkomen? - 'Man,' zei ze, terwijl ze hem een elleboogstoot in zijn ribben gaf; "Word wakker, ga naar de kont, ik wil worden zoals de goede Heer." De man was nog volkomen slaperig, maar hij was zo bang dat hij uit bed viel. Hij dacht dat hij het verkeerd had verstaan, wreef zijn ogen uit en zei: 'O vrouw, wat zeg je?' - "Man," zei ze, "als ik de zon en de maan niet kan laten opkomen, kan ik er niet tegen, en heb ik geen rustig uur meer dat ik ze zelf niet kan laten opkomen." Ze keek hem zo kwaad aan dat hij huiverde. 'Ga meteen, ik wil als de goede Heer zijn.' - "O vrouw", zei de man en viel voor haar op zijn knieën, "dat kan de bot niet. Hij kan keizer en paus worden; - Ik ben jou, ga naar je toe en blijf paus." Toen overviel de boosaardigheid haar, haar haar vloog zo wild om haar hoofd en ze schreeuwde: "Ik kan hier niet tegen! En ik kan er niet langer tegen! Wil je daarheen?!" Toen trok hij zijn broek aan en rende weg alsof hij een dwaas was.

Maar buiten raasde en brulde de storm zo dat hij nauwelijks op zijn voeten kon staan. De huizen en de bomen werden omver geblazen, en de bergen schudden, en de stukken rots rolden in de zee, en de lucht was helemaal zwart, en er was donder en bliksem, en de zee steeg in zwarte golven zo hoog als kerktorens en bergen, en ze hadden allemaal een witte schuimkraag erop. Toen riep hij en kon zijn eigen woorden niet horen:
"Kleine man, kleine man, Timpe Te,
Buttje, buttje in de zee,
Mijn vrouw, Ilsebill,
Hij wil niet zoals ik waarschijnlijk wil."
"Nou, wat wil ze?" zei de Bot. 'Ah,' zei hij, 'ze wil als de goede Heer zijn.' - "Ga maar, ze zit weer in de vissershut."

Tot op de dag van vandaag zitten ze daar nog steeds.

Vertaald door Google •

Jürgen aus Hannover

6 april 2021

Toen hij daar aankwam, was de zee helemaal groen en geel en niet meer zo helder. Dus stond hij op en zei:
"Kleine man, kleine man, Timpe Te,
Buttje, buttje in de zee,
Mijn vrouw, Ilsebill,
Hij wil niet zoals ik waarschijnlijk wil."
Toen kwam de bot aanzwemmen en zei: "Nou, wat wil ze?" - "Aha", zei de man, "ik heb je toch betrapt; nu zegt mijn vrouw dat ik een wens had moeten doen. Ze wil niet meer in de hut wonen, ze wil graag een huisje." - 'Ga maar,' zei de bot, 'ze heeft hem al.'

Toen ging de man daarheen en zijn vrouw zat niet meer in het hutje, want er stond nu een huisje voor in de plaats, en zijn vrouw zat op een bankje voor de deur. Toen pakte zijn vrouw hem bij de hand en zei tegen hem: "Kom maar binnen, kijk, nu is dit veel beter." Toen gingen ze naar binnen, en in het kleine huis was een klein voorplein en een kleine, schone kamer en kamer, waar iedereen zijn eigen bed had, en een keuken en bijkeuken, alles goed ingericht met apparatuur en prachtig ingericht, tinwerk en koper , wat er ook bij hoort. Daarachter was ook een kleine tuin met kippen en eenden en een kleine tuin met groen en fruit. 'Kijk,' zei de vrouw, 'is dat niet leuk?' - "Ja", zei de man, "zo moet het blijven; nu willen we een heel gelukkig leven leiden." - "Laten we daar eens over nadenken", zei de vrouw. Daarna aten ze wat en gingen naar bed.

Zo ging het acht tot veertien dagen door, toen de vrouw zei: ‘Luister man, het huisje is te smal, en de tuin en het erf zijn zo klein: de Bot had ons een groter huis kunnen geven. Woon in een groot stenen kasteel. Ga naar de Bot en hij zou ons een kasteel moeten geven.' - "O vrouw", zei de man, "het huisje is goed genoeg, waarom willen we in een kasteel wonen?" - "Dat was ik," zei de vrouw, "ga daar maar heen, de bot kan het doen." - "Nee, vrouw," zei de man, "de Bot heeft ons eerst het huisje gegeven. Ik wil nu niet meer terugkomen, dat zou de Bot van streek kunnen maken." - "Ga je gang", zei de vrouw, "hij is er best goed in en doet het graag; ga gewoon." Het hart van de man was zo zwaar en hij wilde het niet; hij zei tegen zichzelf: "Dat klopt niet." Maar hij ging toch.

Vertaald door Google •

Bitepeer 🇳🇴 ⛰️🚲🥾

26 mei 2023

Dit is een station op de sprookjesroute van de gebroeders Grimm.

Vertaald door Google •

Peter Martins

26 augustus 2024

Het bosavonturenpad Loccum/Münchehagen is gemakkelijk te bewandelen. Twee korte omwegen naar het uitkijkpunt op het Steinhuder Meer en uitzicht op de Wolfsschlucht worden aanbevolen. Veel plezier.

Vertaald door Google •

Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!

Meld je gratis aan

Details

Informatie

Hoogte 180 m

Weer

Aangedreven door AerisWeather

Vandaag

zondag 16 november

7°C

2°C

0 %

Als je nu je activiteit begint...

Max. windsnelheid: 6,0 km/h

Meest bezocht tijdens

januari

februari

maart

april

mei

juni

juli

augustus

september

oktober

november

december

Bekijk de routes

Breng me hierheen

Locatie: Rehburg-Loccum, Nienburg/Weser, Mittelweser, Nedersaksen, Duitsland

Andere populaire plekken om te bezoeken

Bench of the Hare and the Hedgehog

Wild Boar Lookout

Wolfsschlucht Gorge

Pied Piper of Hamelin Wooden Sculpture

Stift Asbeke Archaeological Site

Rumpelstilzchen Wooden Sculpture

Loccum Abbey

Klosterforst Sundern

Shelter at the Schwarze Brücke

Georgshöhe Memorial

Little Red Riding Hood Sculpture – Brüder Grimm Fairy Tale Trail

Dinosaurier-Park Münchehagen

Het beeld van de visser en zijn vrouw (Brüder Grimm Sprookjesroute)

1. Koninklijk kuuroordcomplex Bad Rehburg Rondje vanuit Bad Rehburg

2. Wildzwijn-uitkijkpunt Rondje vanuit Wölpinghausen

3. Wandelroute vanuit Rehburg

Andere populaire plekken om te bezoeken

We hechten waarde aan uw privacy ⛰️

We hechten waarde aan uw privacy ⛰️