Baselgia Sogn Gion
De eerste gedocumenteerde vermelding van het oorspronkelijk versterkte kerkcomplex komt uit de eerste helft van de 12e eeuw, wanneer een "St. Johannis in Amite" wordt genoemd. De fundamenten van de massieve toren, die met zijn twee meter dikke muren waarschijnlijk als uitkijktoren is gebouwd, dateren uit die tijd. Het huidige gebouw is over een vorig gebouw heen gebouwd; In 1982 werden naast het knekelhuis resten van een andere toren van onbekende datum gevonden. De torens maakten deel uit van een verdedigingswerk ter bescherming van de nabijgelegen brug die hier destijds de Rijn overstak.
Het gotische koor van de huidige kerk werd gebouwd in 1504, het schip in 1515. Ter gelegenheid van de herinwijding op 5 juli 1515 werd de toren met één verdieping verhoogd. De Karinthische Andreas Bühler wordt verondersteld de bouwmeester te zijn. In de tweede helft van de 17e eeuw werden het koorgestoelte en de zijaltaren aan de kerk toegevoegd, evenals de muurschilderingen van een passiecyclus; waarschijnlijk door pater Fridolin Eggert. De galerij werd gebouwd in 1837.
lobby
De vestibule in het westen uit 1703 met zijn onregelmatige plattegrond werd gebouwd op de restanten van een omringende muur die deel uitmaakte van het verdedigingssysteem. De barokke kruisigingsgroep op de westelijke buitenmuur dateert uit het begin van de 18e eeuw.
In 1946/47 vond een interieurrenovatie plaats, waarbij de gewelfversieringen uit 1515 werden herontdekt en eerdere stilistische zonden werden geëlimineerd. De buitenkant van de kerk is in 1960 gerenoveerd.
In de jaren 2010 moesten schade aan het dak en de toren meerdere keren gerepareerd worden en kwamen er steeds meer losse stenen vrij. De kosten voor renovatie werden in 2018 geschat op 5 miljoen frank. Het kanton en de federale overheid zouden samen ongeveer 1,3 miljoen frank dekken. De eigenaar van het ensemble, de Rooms-Katholieke Kerkstichting Sogn Gion, verwachtte verdere bijdragen van de burgers en de lokale gemeenschap van Ems.
Interieur
Het schip en het koor zijn bedekt met een diamanten gewelf. De muurschilderingen dateren van iets na 1515. In de koorboog bevindt zich een wapen van de Heren van Marmels, die tot 1553 in het nabijgelegen kasteel Rhäzüns woonden. De muurschilderingen, een afbeelding van Sint-Jan bij de preekstoel en twee engelen boven de koorboog, dateren uit 1689 en zouden afkomstig kunnen zijn van Disentiser Pater Fridolin Eggert (1655–1709), die ook de buitenafbeelding op het knekelhuis schilderde.
Het laatgotische vleugelaltaar met Johannes de Doper als centrale figuur dateert uit 1504. Er zijn verschillende informatie over de maker; Het beeldhouwatelier van Niklaus Weckmann en Jörg Syring de Jonge (* 1455) wordt vermeld. De twee barokke altaren dateren uit 1686 en 1689. Aangenomen kan worden dat de Moeder Gods oorspronkelijk in het hoofdaltaar stond; De snit, val van de kleding en gelaatstrekken duiden hierop. Het koorgestoelte dateert van omstreeks 1670.
De levensgrote Sint-Janskom uit 1515 wordt ieder jaar op 29 augustus, de feestdag van de decollatio van Sint-Jan, op het hoofdaltaar tentoongesteld.
Bron: Wikipedia