Huppenweiher

De Huppenweiher heeft een interessante geschiedenis. Het is eigenlijk niet natuurlijk, maar kwam voort uit de mijngroeve waar uit de 17e eeuw de zogenaamde Huppererde werd gedolven. Huppererde is een witte vuurvaste klei die geschikt was als smeltkroes en werd gebruikt in de ovenbouw. In die tijd werd de aarde grotendeels geëxporteerd naar Frankrijk, Duitsland en Genua/Venetië, waar haardstenen werden vervaardigd om vuurhaarden te bekleden. Deze werden bijvoorbeeld gebruikt in hoogovens, glasovens en kanongieterijen.
De ontmanteling vond plaats tot eind jaren veertig.

In de zomer is de 'oprit' in het bovenste deel van een vers gemaaid weiland moeilijk te herkennen. Na een paar meter langs de bosrand pelt het pad echter steeds meer uit het groen. Het pad kan eigenlijk 'versneld' worden, met een heel steil einde.

In de herfst helemaal overwoekerd en nauwelijks zichtbaar! Misschien meer in lente/zomer bezoeken!