Het cisterciënzerklooster, gewijd aan de Hemelvaart van Maria, dateert uit de oprichting in 1240 door de heren van Hohenfels en Ehrenfels. In 1542 kwam het klooster onder seculier bestuur tijdens de Reformatie in het hertogdom Pfalz-Neuburg. In 1559 ontbond paltsgraaf Ottheinrich het klooster. In 1655 werd het als onderprioraat opgenomen in het keizerlijke klooster van Kaisheim. Tijdens de secularisatie in Beieren werd het klooster in 1803 voor de tweede keer ontbonden. De kloosterkerk werd een parochiekerk. In 1806 namen de karmelietessen uit München en Neuburg an der Donau hun intrek in het kloostercomplex als centraal klooster. In 1838 kochten de Salesiaanse Zusters het klooster en richtten er een instituut voor hogere dochters op. Van 1981 tot 2013 waren in Pielenhofen de basisschool Regensburger Domspatzen en het aangrenzende internaat gehuisvest. In 2010 werd het klooster verlaten door de Salesiaanse Zusters. In 2013 zijn de kloostergebouwen verkocht aan de Vereniging Herderscholen. De vereniging beheert nu een middelbare school en een technische hogeschool voor ontwerp in de gebouwen. De kloosterkerk is een barokke hallenkerk met twee smalle zijbeuken. Het hoofdaltaar met zijn kolossale laatbarokke structuur, gebouwd door een onbekende maar belangrijke altaarbouwer, domineert het interieur van de kerk. Het altaarstuk toont de Hemelvaart van Maria en komt uit recentere tijden, gemaakt door de Regensburgse tekenleraar Albert Stahl. Aan weerszijden van het altaarstuk staan de meer dan levensgrote beelden van Joachim en Anna, de ouders van de Moeder Gods. Rechtsboven in het uittreksel St. Bernard van Clairvaux, links in het uittreksel abt Stefan van Citeaux. Voor het koor zijn twee zijaltaren in cisterciënzerstijl geplaatst: links het kruisaltaar, in de structuur het beeld van St. Sebastian bij de Marterholz; rechts het kerstaltaar, in de structuur de afbeelding van St. Wendelin of Isidorus. Rechts voor het kerstaltaar staat een laatgotische doopvont uit de eerste helft van de 15e eeuw. In de rechterbeuk: het doel van talloze pelgrimstochten uit de omgeving is het wonderbaarlijke beeld, een Ecco-homo-beeld van een onbekende meester. Het komt uit het privébezit van de dochter van de Münchener burger en later karmelietes Maria Anna Josefa Lindmayr (1657-1726), volgens wie de afbeelding herhaaldelijk zou hebben gehuild. De plafondschilderingen zijn gemaakt door de Konstanz-schilder Jacob Karl Stauder (1694-1756).
Het voormalige klooster van de cisterciënzers gaat terug tot de stichting in 1240 door de heren van Hohenfels en von Ehrenfels. Na ontbinding, heroprichting, veranderende beroepen en schooltypes, na de sluiting van het klooster in 2010 (personeelstekort), exploiteert een vereniging nu een middelbare school en een technische hogeschool voor ontwerp in de gebouwen.
Verder is er een kloosterrestaurant, overnachting en een buurtwinkel.