De kerk van Coucoury, gebouwd langs een Romeinse weg, volgde oudere heiligdommen op waarvan slechts enkele sporen over zijn. Het is gewijd aan Saint-Martin. Het grootste deel van het huidige gebouw met één schip dateert uit de tweede helft van de 12e eeuw.
Buiten is de apsis het meest opmerkelijke element; het wordt aan weerszijden begrensd door twee steunberen en verdeeld door twee half aaneengesloten kolommen in drie delen, elk doorboord met een halfrond raam. Het geheel wordt verenigd door een elegante rand die boven de ramen uitsteekt en ze met elkaar verbindt. Deze zeer eenvoudige harmonie wordt gecompleteerd door een modillion kroonlijst.
Op de zuidelijke muur heeft de verhoging van het schip fragmenten bewaard van een bekleding van kleine kubieke puin en sporen van ramen, getuigen van een oudere constructie (11e eeuw). Deze muur wordt doorboord door drie romaanse ramen.
De vierkante klokkentoren is enorm. Het is bedekt met een bijna plat dak met vier hellingen en heeft twee van zijn gezichten met prachtige dubbele romaanse ramen.
Aan het einde van de 15e eeuw werd aan de noordzijde een kapel toegevoegd. Ten slotte is de westgevel veel recenter; het schip, in 1770 met negen meter verlengd, eindigt inderdaad met een klassieke gevel van redelijk goede kwaliteit met zijn nokken en fronton. We kunnen de verhoging van deze nieuwe gevel in de 18e eeuw betreuren omdat het ons de 12e-eeuwse gevel berooft.
Je komt de kerk binnen via een kale deur met daarboven een rechthoekige travee en een imposant driehoekig fronton (eind 18de eeuw).
Binnenin wordt het schip – hoog, vrij groot en zonder zijbeuken – verlicht door vijf halfronde vensters die in de 18e eeuw zijn doorboord. De glas-in-loodramen zijn gemaakt in 1869. De muren, in zichtbaar puin, onthullen breuken in de structuur, waardoor het mogelijk is om de constructies van de romaanse periode te onderscheiden van die van de klassieke periode. Met name aan de zuidmuur waar je nog steeds de ommuurde traveeën van het eerste romaanse gebouw (11e eeuw) kunt zien.
Aan de linkerkant als je binnenkomt: een originele stenen doopvont, bestaande uit twee dubbele bassins en gegraveerd met acht wapenschilden met de namen van priesters. Deze doopvonten dateren uit de 17e eeuw.
Aan de andere kant van het schip: een stenen preekstoel uit 1876.
Het is een zeer mooie romaanse kerk op het platteland van Saintonge waar door de eeuwen heen gemengde stijlen zijn ontstaan voor het grootste plezier van de ogen.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!