De zeventien sluizen op het eiland Oléron die nog steeds in gebruik zijn, zijn overblijfselen van de traditionele visserij. Een eeuw geleden waren er nog meer dan tweehonderd.
De meeste van deze sluizen bevinden zich op de punt van Chassiron of in de buurt ervan in de gemeente Saint-Denis d'Oléron (Madame Naud, Le Grand Sabia, enz.).
Aan het einde van de punt, vlak bij de vuurtoren, liggen de sluizen Les Jeunes Pointes en Les Vieilles Longes. Vanaf het platform is hun vorm duidelijk zichtbaar.
Tijdens rondleidingen kunt u de vissluizen, de rotsachtige kustlijn en het eetbare zeewier dat daar groeit, ontdekken. Deze wandelingen worden georganiseerd vanaf de vuurtoren van Chassiron.
Deze vaste visvallen bestaan uit een wand van 500 tot 700 meter lang. Ze hebben de vorm van een min of meer symmetrisch hoefijzer, afhankelijk van de configuratie van de kustlijn waarop ze gebouwd zijn. Aan de kust van Oléron waren er sluizen overal waar de kust rotsachtig was en stenen lagen.
Ze zijn gebouwd met stenen die afkomstig zijn van de kust en die zo zijn opgestapeld dat ze de aanvallen van de zee kunnen weerstaan. Deze enorme steenmassa's ontstaan zonder enige verbinding en worden kwetsbaar zodra één van de stenen wordt verplaatst. Hun belangrijkste taak is natuurlijk het vangen van vis, maar ze fungeren ook als golfbrekers en verminderen erosie op kliffen en stranden.
Hun systeem is eenvoudig: bij vloed komen de vissen de sluis binnen en bij eb zitten ze daar vast, omdat ze verrast worden door het snelle water dat door de sluisdeur stroomt. Het enige wat de visser nu nog hoeft te doen, is de gevangen vis ophalen. U kunt er verschillende soorten vis vangen: zeebaars, zeebrasem, zeenaald, harder, makreel en zeepaling. De eerste sluizen dateren in ieder geval uit de middeleeuwen. Uit teksten blijkt dat ze al in de 14e eeuw bestonden.
Vroeger waren er twee rijen sluizen; de bovenste sluizen dichter bij de kust en de onderste sluizen verder weg. Bij eb ontvingen de onderste sluizen in de tweede lijn water van de bovenste sluizen in de eerste lijn. Halverwege de 19e eeuw waren er maar liefst 237 sluizen, waaronder 45 bij Saint Denis. Tegenwoordig zijn er op het hele eiland Oléron nog maar 17 sluizen over.
De sluizen zijn fragiel, het is ten strengste verboden om stenen van de wanden te verplaatsen en om binnen vijftig meter te vissen.
De hier gebouwde vissluis dient als voorbeeld om de werking ervan te illustreren. Tegenwoordig zijn er langs de kusten van de Oléron-eilanden nog altijd 17 sluizen in bedrijf.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!