De klokken luiden over heel Ahlerstedt: waar nu de neogotische bakstenen kerk (1865) staat, stond waarschijnlijk al in 1200 een kerk of kapel. Dit werd grotendeels verwoest tijdens de Dertigjarige Oorlog. Nuchter, zoals de mensen van Ahlerstedt altijd waren, bouwden ze in 1656 hun nieuwe kerk uit het puin. Dit was eenvoudig en zonder veel sieraden. In de loop van de 19e eeuw werd de kerk te klein voor de snel groeiende gemeenschap. Het werd gesloopt en een schuur werd gebruikt als noodkerk tijdens de bouwfase van de nieuwe kerk. Op 12 november 1865 kwamen bijna 3.000 mensen naar de inhuldiging van de huidige kerk en om de toenmalige koning George V van Hannover te ervaren. De koning en zijn vrouw droegen veel bij aan de bouw van de kerk en schonken 500 daalders voor het nieuwe orgel. Een kunstenaar schonk de altaarstukken van het gevleugelde altaar dat vandaag de dag nog steeds wordt bewaard aan de gemeenschap. Daarop zie je Jezus Christus als pasgeboren kind, gekruisigd en verrezen. Ook de preekstoel en het doopvont dateren uit deze periode. Het is niet bekend of de kerk in Ahlerstedt ooit een naam heeft gehad. Tegenwoordig wordt het gewoon liefkozend "onze kerk" genoemd.
In en rond de Ahlerstedterkerk vonden herhaaldelijk veranderingen plaats: deuren werden dichtgemetseld, het kerkhof rond de kerk werd verplaatst, een nieuw orgel werd aangekocht, verwarmingsinstallaties geïnstalleerd en in 1909 kreeg de toren een klok. Het kruis op het altaar komt uit Ethiopië. Het geeft uitdrukking aan de samenwerking met de stad Gimbi, die onder meer wordt geleefd door de ondersteuning van ruim 80 weeskinderen. Misschien ontdekt u de oude granieten doopvont (1656) buiten de parochiezaal. Of je laat je door een van de vier klokken (voor doop, huwelijk, begrafenis of gebed) oproepen om binnen te komen: De actieve en levendige gemeente nodigt je uit om je batterijen op te laden in een kerkdienst.