Kleine stenen kerk omgeven door groen en lavendelbosjes, waardoor het een idyllische plek is om even te stoppen en bij te komen. Op de grens van Yvelines en Eure-et-Loire bevindt u zich midden op het platteland en geheel ten westen van Ile-de-France, ver van het lawaai van Parijs!
De eerste stenen kerk dateert uit 1177 en werd aan het einde van de 12e eeuw afgebrand door Hendrik II, koning van Engeland en hertog van Normandië. De inwoners van Neauphlette zullen het in de 13e eeuw herbouwen en uitbreiden in de 16e. Het was een grote kerk met 6 overspanningen, die verschillende keren werd gewijzigd, in de tijd dat de inwoners van Neauphlette talrijk waren. We lezen op de bel dat ze door een zekere Jacques Nicolas Bocquet "Désirée" werd genoemd; we weten echter dat Nicolas Bocquet tot 1836 leraar was aan Neauphlette: de klok werd daarom gezegend en geïnstalleerd in die tijd. In de 20e eeuw heeft de kerk veel te lijden gehad, ze werd in 1928 ontwijd; het meubilair, het dak, de stenen en het raamwerk worden in de jaren vijftig verkocht en verspreid. Er zijn enkele grafstenen gebruikt om het dek te maken van de loopbrug die de Radon oversteekt, in de buurt van het washuis. Tegenwoordig is het enige dat overblijft van deze kerk de hoge vierkante klokkentoren, geplaatst tegen de oude westelijke gevel en enkele ruïnes van het schip en koor. Dit gemeentelijk erfgoed wordt regelmatig onderhouden door de gemeente: de klokkentoren werd in 1960 gerestaureerd voor een bedrag van 8389 frank (1279 euro) dankzij een abonnement.
Meer recentelijk is het dak vernieuwd en is er bovenaan een haan geplaatst. Het huidige glas-in-loodraam is een werk uit het midden van de 19e eeuw, geplaatst in 1998; het stelt Sint Maarten voor, Romeinse soldaat, beschermheer van de kerk, die zijn mantel deelt met een arme man en het werd geplaatst door een ambachtsman uit Chartres.
De Neauphlettois waarderen deze plek, zichtbaar van ver, getuige van de fasen in het leven van de inwoners van hun dorp. Ze zetten zich in voor het behoud en de verbetering van dit erfgoed dat ze van hun voorouders hebben gekregen. De locatie, opvallend in het hart van het dorp, wordt regelmatig gebruikt voor feestelijke ontmoetingen tussen bewoners.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!