Het Château de Beynes ligt op de bodem van een vallei. De constructie dateert uit de elfde eeuw. Het had eerst een militaire rol in een tijd dat de loop van de Mauldre een verdedigingslinie was van het koninklijk domein, in het westen, met name tegen de Engelsen tijdens de Honderdjarige Oorlog (Wikipedia)
Het kasteel van Beynes is geïnstalleerd in de bodem van een vallei.
De constructie dateert uit de 11e eeuw. Het had eerst een militaire rol in een tijd dat de loop van de Mauldre een verdedigingslinie vormde van het koninklijk domein, in het westen, in het bijzonder tegen de Engelsen tijdens de Honderdjarige Oorlog.
In de 15e eeuw, nadat het kasteel zijn strategisch belang had verloren door de uitbreiding van het koninklijk domein, liet Robert d'Estouteville, kamerheer van koning Karel VII en eigenaar van het pand, het enkele wijzigingen ondergaan door de donjon te slopen en de opkomende artillerieversterkingen.
In de 16e eeuw, in 1536, werd het landgoed afgestaan aan Diane de Poitiers (Madame de Valentinois) door Henri II, haar koninklijke minnaar2. Ze liet een nieuwe woning bouwen door Philibert Delorme, auteur van het Château des Tuileries, het Château d'Anet of een deel van dat van Chenonceau. Het kasteel is een van de eersten die op de lijst staat met een raamwerk dat een voorloper was van het principe van gelijmd gelamineerd hout, waarvan de techniek daarom werd uitgevonden door deze grote architect3,4.
In de 17e eeuw, in 1688, verzamelden zich daar dames van de hoge aristocratie rond de mystieke Madame Guyon. Op 4 oktober organiseerden ze een ontmoeting in het kasteel tussen Madame Guyon en hun geestelijk leidsman, de Abbé de Fénelon5. Deze wordt een van de meest fervente discipelen van Madame Guyon6.
In de 18e eeuw dienden de ruïnes van het kasteel een tijd als decor voor het Engelse park dat werd aangelegd door de Phélypeaux de Pontchartrain die het toen bezat. Er wordt een schatting gemaakt voor de restauratie ervan7, de kosten ervan overtuigen waarschijnlijk de eigenaren om het te laten zoals het is. Verlaten en vervolgens ontmanteld, dient het zelfs als een steengroeve voor de bouw van het dorp.
In 1967 werd het Château de Beynes gekocht door de gemeente, die verantwoordelijk was voor het redden van het landgoed, dat vervolgens werd begraven onder vegetatie. Van 1995 tot 1999 werd het opgegraven en vervolgens geprofiteerd van wapeningswerken. In 2014 werden alle overblijfselen geclassificeerd als historisch monument 8.
Begin juni 2016 veroorzaakten hevige regenval de overstroming van de gracht9,10 en het instorten van een deel van de muur. Er wordt gewerkt aan een gesubsidieerde en gesponsorde vrijwilligerssite om de achteruitgang ervan te stoppen en de toegang tot het publiek mogelijk te maken11.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!