Grenssteen van Neutral-Moresnet (1816–1920)

Neutraal Moresnet had slechts 256 inwoners toen het rond 1815 werd gesticht, dankzij de galmeiafzettingen (zinkspar) en de bijbehorende zinkwinning, evenals de nieuwe zinkextractiemethoden die Jean-Jacques Dony ontdekte en de bijbehorende nederzetting van de Société Anonyme des Mines et Fonderies de, opgericht in 1837 Zinc de la Vieille-Montagne reeds 2.575 inwoners in 1858, en vervolgens 4668 kort voor het uitbreken van de eerste Wereldoorlog Duitsers, Walen, Vlamingen en Nederlanders vestigden zich hier -. tot 1847 veel jonge mannen militaire dienst vermijden. Daarna regelden België en Pruisen dat alleen oorspronkelijk ingezetenen waren vrijgesteld van het leger. In de loop van de 19e eeuw waren er talrijke onderhandelingen tussen Pruisen en België om de voorlopige regeling op te heffen.

Net als België werd het tijdens de Eerste Wereldoorlog bezet door Duitse troepen, maar werd het tot de Duitse annexatie eind 1915 afzonderlijk bestuurd.

In het Verdrag van Versailles van 28 juni 1919 erkende het Duitse Rijk de volledige soevereiniteit van België over Neutraal Moresnet.[7] Neutraal Moresnet kwam op 10 januari 1920 naar het Gouvernement Eupen-Malmedy en veranderde haar naam in Kelmis (Frans La Calamine). Het Pruisische Moresnet werd Nieuw Moresnet.

In de.m.wikipedia.org/wiki/Neutral-Moresnet#Geschichte

Bekender zijn de adelaarsstenen (grensstenen van het rijk van Aken) en de Bourgondische stenen (bosbezit van het hertogdom Limburg) in het Aken-woud. Maar als je goed kijkt, kun je nog steeds de visueel onspectaculaire oriëntatiepunten van het voormalige politieke nummer van Neutraal Moresnet vinden. Van 1816-1919 was er een 3,4 km² groot neutraal gebied tussen het Koninkrijk der Verenigde Nederlanden (of vanaf 1830 Koninkrijk België) in het westen en het Koninkrijk Pruisen (of vanaf 1871 het Duitse Rijk) in het oosten. De deels rechte grenslijn loopt in noordelijke richting naar de Vaalser Berg, dat toen een vierlandenpunt was in de tijd van het neutrale Moresnet.