Ik vrees dat de titel van deze Collectie misschien enigszins misleidend kan zijn, want eind april 2023 hadden we een week lang regenloos, muggenloos wandelen over 93 mijl (150 km) door het noordwesten van Schotland. Het enige wat zeldzamer is dan dat hier, is een waarneming van het monster van Loch Ness!Ik hoorde voor het eerst over de Sutherland Trail op de website van de Long Distance Walkers Association. Het leek de meest noordelijke route op het vasteland van Schotland te zijn en dat was wat mij direct aansprak. Ik kon niet zoveel informatie over het online vinden, dus ik kocht een exemplaar van 'de Sutherland Trail' van Cameron McNeish en Richard Else. Ik leerde dat de route eigenlijk vrij nieuw is en in 2009 door Cameron en Richard is ontworpen toen ze zowel een documentaire als een boek over het gebied produceerden. Hun doel was om aan te tonen dat de 'Lege Landen' van Sutherland in feite allesbehalve dat waren, dat het land vol leven zat - menselijk en natuurlijk - rijk aan geschiedenis en met veel verhalen te vertellen.De wandeling begint in Lochinver, een klein vissersdorp ten noorden van Ullapool aan de noordwestkust van Schotland, en eindigt in het kustdorp Tongue, in Noord-Sutherland. De route biedt je de flexibiliteit om klimmen naar iconische bergen onderweg toe te voegen om aan te passen aan de tijd die je beschikbaar hebt en aan het weer. Zonder enige toppen is de route 67 mijl (108 km) lang, maar het kan tot 109 mijl (175 km) lang zijn met potentiële bergachtige omwegen.Dit omvat Suilven, op 2.398 voet (731 m); Canisp, op 2.779 voet (847 m), Foinaven, op 2.989 voet (911 m); Arkle, op 2.582 voet (787 m); Meall Horn, op 2.549 voet (777 m); Ben Hope, op 3.041 voet (946 m); en Ben Loyal op 2.507 voet (764 m).Je ziet dat we er een paar van in onze wandeling hebben opgenomen. Suilven bleek een van de beste bergervaringen van mijn leven te zijn. Er is niets zoals in het hele VK, dat zo dramatisch uit de grond komt en herkenbaar is voor mijlen in de omtrek, deze plek is zo bijzonder.Foinaven en zijn lange rug van kwartsieten pinakels is een waardige 'heen en weer'. Het gevoel van prestatie om deze afgelegen berg op te klimmen is enorm.De wandeling eindigen met een zonsondergang op Ben Loyal met uitzicht op Orkney was ook een moment dat ik nooit zal vergeten. Deze drie bergen voegden complexiteit toe aan de wandeling, inclusief enkele zware padloze wandelingen over los terrein, maar het was het absoluut waard.Dit is een van de meest verplichtende wandelingen die ik ooit heb ondernomen, omdat we maar weinig voorzieningen tegenkwamen onderweg. Het is een geweldige manier om dat gevoel van zelfvoorziening te krijgen en een echte indruk van afgelegenheid, van 'erbuiten zijn'. Wat de wandeling uniek maakt, is de behoefte aan logistieke creativiteit. Als je geen auto's kunt achterlaten aan de start en het einde van de route, is het nemen van een kans op liften met in totaal ongeveer 84 mijl (135 km) je enige optie.Vroeger was er het concept van postbussen, een traditie die na 50 jaar stierf nadat Royal Mail-postbodes reizigers, lokale bewoners, fietsers en honden over het noorden van Schotland vervoerden tijdens hun dagelijkse rondes. In 1993 waren er 140 postbussen in Schotland, die 80.000 passagiers per jaar vervoerden. Maar tegen 2017 was de vraag afgenomen en de laatste Postbus ging met pensioen. We liftten drie keer tijdens onze uitdaging, elk van welke ongeveer een uur duurde en ongeveer 15 voertuigen passeerden ons voordat elke succesvolle lift. We beschouwden dit als zeer goed gaan voor zo'n afgelegen gebied.Onze eerste lift bracht ons 13 mijl (21 km) van Inchnadamph naar Lochinver, dankzij een Nederlands koppel dat de NC500 reed in een camper. De tweede bracht ons van Tongue naar Lairg, een reis van 38 mijl (61 km). Dit werd verzorgd door een lokaal koppel in een camper die naar huis ging nadat ze hun zoon naar het werk hadden gebracht. Ten slotte waren er de 33 mijl (53 km) van Lairg naar Inchnadamph, voltooid dankzij een lokaal koppel in een kleine hatchback die naar het westen ging voor een weekendje weg.Eind april was een geweldige tijd om deze wandeling te ondernemen, omdat we niet hoefden te concurreren met muggen. De teken waren echter in volle kracht aanwezig, dus tickverwijderingstangjes zijn een essentieel item in je eerstehulpset. De wind was een flauw fluisteren op Suilven en Ben Loyal, wat zo'n verrassing was. Het was veel sterker op Foinaven en we zouden waarschijnlijk moeten terugtrekken als het nog feller was geweest.Al met al was dit een van de meest vervullende trails van mijn leven en ik zweer om ooit terug te keren om Arkle en Canisp te wandelen - plus Stac Pollaidh en Cul Mor, twee andere iconen van Sutherland.