Karwin, św. Kazimierza (kościół parafialny)
neogotycki, bud. 1915r. We wnętrzu neogotyckiego kościoła zachowały się cenne rzeźby z XVII i XVIII w. oraz renesansowe witraże rodów pomorskich z 1596 r.
Kościół w Karwinie kryje w swoim wnętrzu jeszcze jeden ważny zabytek, organy, które są unikatowym instrumentem zbudowanym przez renomowany mistrzowski zakład „B. Gruneberg” ze Szczecina.
Zakład budowy organów B. Gruneberg ze Szczecina, został założony w 1854 roku przez Carla Barnima Theodora Gruneberga. W bardzo krótkim czasie zyskał on wielką renomę w tej części Europy, głównie za sprawą niezwykle trwałych materiałów, które mistrz Gruneberg starannie dobierał do budowy instrumentów. Składały się na nie: najwyższej jakości drewno do budowy elementów konstrukcyjnych i specjalnie wyselekcjonowany metal do budowy piszczałek. W połączeniu z wysokiej jakości wykończeniem, organy firmy Gruneberg uchodzą za jedne z najbardziej trwałych instrumentów na świecie. Charakterystyczna dla prac Barnima Gruneberga była dbałość o wszelkie szczegóły, a nade wszystko o piękno brzmienia organów, którym to zachwycali się ówcześni kompozytorzy i organiści. Do najznakomitszych organów zbudowanych przez zakład B. Gruneberga należały m.in. wielkie organy „książęce” w Neustrelitz (Niemcy), dedykowane ówczesnemu wielkiemu księciu von Mecklenburg-Strelitz, czy potężne organy w kościele św. Trójcy W Lipawie (Łotwa) będące po dziś dzień największymi mechanicznymi organami świata. Po śmierci Barnima interes przejęło jego dwóch synów. Koniec firmy nastąpił w 1943 roku, kiedy ogłoszona przez Hitlera „Wojna Totalna” uniemożliwiła dalsze prace w zakresie budownictwa organowego. Ogółem zakład zbudował blisko 1000 organów. Szacuje się, że zachowała się około połowa z nich. Instrumenty sygnowane przez zakład B. Gruneberg można znaleźć głównie na terenach Pomorza Zachodniego, Kaszub, Mazur, Wielkopolski, Ziemi Lubuskiej i Śląska a także na terenach Niemiec, Litwy, Łotwy, Rosji oraz Republiki Południowej Afryki.
Następnym istotnym czynnikiem, wyróżniającym instrument w Karwinie jest stan zachowania, który ocenić można jako bardzo dobry. Jest to ważny czynnik, gdyż instrument ten stanowi prawdziwą skarbnicę wiedzy o tym jak wówczas budowano organy, co jest ważne z punktu widzenia historii budownictwa organowego.