W Ruszkowie pod Kołem u schyłku XVIII wieku wybudowano dwór założony na planie prostokąta. Dwutraktowy budynek z sienią na osi posiadał łamany, pokryty gontem dach z naczółkami. Charakterystyczną cechą dworu były ściany piętra wykonane w technice szkieletowej. Krótko potem dobudowano skrzydło zachodnie. W połowie XIX wieku powstał kwadratowy ganek, tworzący doświetlony dwoma ostrołukowymi oknami przedsionek, a nad nim piętro uzyskało niewielki taras. W 1984 roku na zlecenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dokonano jego inwentaryzacji, a w 1990 roku odtworzono w Gosławicach (bez zachodniego skrzydła). Obecnie prezentowana jest tu ekspozycja zatytułowana „Dwór polski". Na parterze w amfiladzie znalazły się pomieszczenia: kredens, jadalnia, salon, gabinet, sypialnia, garderoba. Na piętrze wszystkie pomieszczenia posiadają oddzielne wejścia z korytarza. Znajdują się tam: pokój gościnny, pokój dziecięcy oraz buduar. W dworku nie ma kuchni. Była ona zlokalizowana w nieodtworzonej oficynie. Pomieszczenia ogrzewane były przy pomocy pieców kaflowych. Źródłem ciepła dla pomieszczeń szczytowych usytuowanych na piętrze były kominki.