Jest to drewniany kościół modrzewiowy o konstrukcji zrębowej, przykryty dwuspadowym dachem krytym gontem, z hełmem nad kruchtą. Na dachu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę. Świątynia jest orientowana, jednonawowa, o węższym i niższym prezbiterium, zbudowanym na planie prostokąta. Do kościoła przylega murowana zakrystia. W ołtarzu głównym znajduje się najstarszy zabytek, późnogotycka rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem, z początku XV w., zasłaniana obrazem św. Józefa z drugiej połowy XVIII w. W dwóch ołtarzach bocznych znajdują się obrazy z przełomu XVIII i XIX w., przed stawiające: Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny oraz św. Barbarę. Uwagę zwracają także chrzcielnica i kropielnica z XVIII w., ambona, stacje Drogi Krzyżowej z końca XIX w., neobarokowy krzyż z XIX w., neogotycka monstrancja z końca XIX w. i neobarokowy kielich z 1885 r. Przed wejściem do świątyni stoi czworoboczna, drewniana dzwonnica, pochodząca z XVIII w.