De kerk, gebouwd in de vorm van een Latijns kruis, waarvan de eerste bouwelementen dateren uit de 11e en 12e eeuw, met latere toevoegingen en wijzigingen (15e en 19e eeuw tot het begin van de 13e eeuw en vervolgens gewijzigd in de 15e en 16e eeuw) eeuwen, is gewijd aan Saint Séverin, alias Seurin, bisschop van Bordeaux in de 5e eeuw, en wiens feestdag plaatsvindt op 21 oktober. Het plechtige patronale feest is echter dat van Saint Blaise, martelaarbisschop van de 4e eeuw, vastgesteld op 3 februari, en waarvoor grote verering in het land is. Het hoofdportaal van de kerk, evenals de twee valse deuren, worden bekroond door spitsbogen met enkele zeldzame ornamenten die zijn ontleend aan de Romaanse periode, zoals zaagtanden, diamanten punten, enz. Deze portalen zijn het onderwerp geweest van een onderconstructie. Het schip bestaat uit drie recent gewelfde baaien in baksteen en gips, zonder ribben; elke overspanning wordt gescheiden door groepen van vier kleine kolommen, slechts twee meter en vijftig hoog, en lijken te dateren uit de 14e eeuw. De apsis heeft twee traveeën in de 15e-eeuwse spitsboogstijl. De Sint-Jozefkapel, in het noorden, heeft zijn oorspronkelijke romaanse stijl behouden; het wordt gedomineerd door een halfronde gewelf en biedt het voorbeeld van een apsidion waarvan momenteel geen gebruik wordt gemaakt. Het is versierd met een kleine apsis waarin zich de doopvont bevond. De kapel van de Maagd, in het zuiden, werd in de 17e eeuw verbouwd; het heeft het karakter van een restaurateur uit de 15e eeuw; het werd vervolgens verlengd en bestaat uit drie overspanningen. Er is, zo wordt gezegd, een knekelhuis onder het koor. De klokkentoren met een kegel of "dennenappel" spits, geplaatst boven het transept, en ongeveer 24 meter hoog (54 treden leiden naar de top), verdient aandacht. Dit is het oudste deel van de kerk. Het is bedekt met een stenen koepel uitgehouwen in schildpad, genaamd de dennenappelklokkentoren, waarvan soortgelijke voorbeelden te vinden zijn in Saintonge (Abbaye aux Dames de Saintes, kerk Notre-Dame-de-l'Assomption in Fenioux)3 maar die herinnert aan vooral de koepels van Byzantijnse inspiratie waargenomen in Poitou, Angoumois en Périgord (kerk van N.-D.-la-Grande in Poitiers, kathedraal van Saint-Pierre in Angoulême, kathedraal van Saint-Front in Périgueux). De voorgrond bevat vijf Romaanse ramen aan elke kant, zoals gewoonlijk georiënteerd, op de bovenste verdieping zijn er slechts twee; de toren eindigt in een snede steen, gevormd uit kleine enigszins vervormde kubussen en vormen een licht afgeronde kegel, maar vervormd door de tijd. Binnenin biedt deze klokkentoren een vierhoekig gewelf, met geslepen zijkanten, van zeer goede smaak. De bel, met een gewicht van 430 kilogram, werd gegoten door Guillaume Besson uit Angers en in 1859 gezegend onder de naam Marie. De peetvader was de heer Blanc Fontenille, voormalig advocaat en notaris, burgemeester van Nieul, en de meter mevrouw Marie Belloteau, geboren Babin; pastoor M.Antoine Lanson.
Vertaald door Google •
Goed op de hoogte? Log in om een tip voor andere avonturiers toe te voegen!