De symbolische obelisk van de Grijze Rangen - een zandstenen obelisk met het Cross of Valor gegraveerd.
In de zandsteen is een inscriptie uitgehouwen waarin staat dat op deze plek twaalf leden van de Grijze Gelederen zijn neergeschoten. Dit komt echter niet overeen met de werkelijkheid.
Het verhaal was als volgt: de legende vertelt over verkenners die voor training naar de Chojnów-bossen kwamen, waar ze werden gevangengenomen door de Duitse gendarmerie en neergeschoten. Ondertussen ontving de Historische Commissie van de Grey Ranks Association in februari 1990 een "persoonlijk onderzoek van een lid van de verkennerssamenzwering 1939-1945", ingediend door het pseudoniem Wiesław Cwil. "Mieczek", waaruit blijkt dat een team van twaalf verkenners, onder bevel van Ryszard Choiński, op 18 september 1943 een smalspoortrein nam van het zuidelijke treinstation richting Góra Kalwaria. De verkenners stapten uit bij het station in Chojnów. Ze gingen naar de winkel en gingen vervolgens richting Orzeszyn om een slaapplaats in een schuur te vinden.
'S Nachts werd de schuur omsingeld door de Duitse militaire politie. Uit de zoektocht bleek dat het enige bewijs tegen hen een vooroorlogse Poolse militaire kaart was, de zogenaamde "honderd". De verkenners werden in een vrachtwagen geladen en naar Góra Kalwaria gebracht. Het verhoor begon daar op het politiebureau. De teamleider die de kaart vond, werd onderworpen aan het zwaarste onderzoek; hij werd ondersteboven aan zijn benen gehangen en over zijn hele lichaam geslagen. De anderen werden ook geslagen om hen te dwingen toe te geven dat zij tot de Poolse underground behoorden. De jongens hadden een excuus dat ze elkaar kenden van school en van de straat, en dat ze naar het bos waren gekomen om paddenstoelen te plukken. Ze hadden een kaart bij zich, zodat ze niet zouden verdwalen. Ondanks brute ondervragingen hebben de jongens niets bekend.
Op de ochtend van 20 september werden de verkenners op een vrachtwagen geladen die richting Warschau vertrok. In Chojnów draaide de vrachtwagen het bos in en reed richting Zalesie Górne. Ze passeerde de boswachtershut en nam de Warecki-route richting Zimne Doły. Na ongeveer 250 meter gereden te hebben, werden de jongens uit de auto geslingerd. Bij een oude loopgraaf uit de Eerste Wereldoorlog kregen ze de opdracht een gat te graven. De gendarmes stelden vervolgens de verkenners op aan de rand van de put en vuurden een salvo over hun hoofden af. Ze werden opnieuw in de vrachtwagen geladen en naar het Gestapo-hoofdkwartier in Aleja Szucha gebracht. Na verdere ondervragingen in Pawiak werd twee weken na hun arrestatie een groep van 805 mannen naar het concentratiekamp Auschwitz gestuurd. In november 1940 werden de meesten van hen overgebracht naar het concentratiekamp Mauthausen-Gusen, waar ze in mei 1945 door Amerikaanse troepen werden bevrijd. Pas na vele jaren keerden enkele overlevenden terug naar Polen. Nadat de schoten waren afgevuurd, concludeerden lokale boswachters echter dat de neergeschoten mensen begraven lagen in de overdekte grond.