Het kanaal Gent-Brugge zoals we het nu kennen is eigenlijk een verbinding van twee kleinere stroompjes, waarvan het ene de Brugse Leie (of Zuidleie) was en de andere de Hoge Kale.
Al op het einde van de 13de eeuw hadden de Bruggelingen de hoogte tussen Sint-Joris ten Distel en Beernem, die op 12 meter boven de zeespiegel ligt, doorbroken om het water uit het riviertje ‘De Hoge Kale’ dat tot het stroomgebied van de Durme behoorde naar Brugge te loodsen. Bedoeling was om zo de Zwingeul uit te spoelen en de verzanding tegen te houden. De hoogte tussen Sint—Joris en Beernem was een spelbreker en het water bleef in de richting Gent stromen. Daardoor waren steeds nieuwe graafwerken nodig en intussen verkwijnde Brugge door de verzanding van het Zwin.
In 1620 werd opnieuw naar de spade gegrepen met als bedoeling Gent en Brugge te verbinden met een kanaal en een verdedigingslinie te vormen tegen de Hollanders. Tussen St-Joris en Beernem moest heel diep (hoogtekamp) in het landschap worden gegraven en met veel moeite en miserie is men daar in geslaagd. Misschien heeft de ‘miseriebocht’ zijn naam daar wel aan te danken!
In elk geval is er een eerste vermelding van ‘miserie’ op een kaart van 1642: nl. "Fort Groot Myserie" voor het fort ten zuiden van de kanaalbocht. Ook op de Ferrariskaart uit 1775 vernoemt men de wijknaam ‘Miserie’. Vanaf 1793 is er sprake van een herberg ‘Miserie’. In de periode 1751-1754 werd het kanaal verbreed en verdiept. Dit is te zien op het schilderij uit 1753 van Jan Garewijn in het Groeningemuseum in Brugge.
Door de recht-trekking van het kanaal Gent-Oostende, is de oude rivierbocht (de Miseriebocht) sinds 1987 niet meer in gebruik. Door de interessante bodem vormt dit de perfecte plaats voor een natuurgebied (van 8 ha). De zanderige bermen zijn de perfecte bodem voor de typische flora van de heide, schrale graslanden en voor struikgewassen met brem en gaspeldoorn. De steile oevers trekken een aantal spectaculaire vogels aan, zoals de IJsvogel en de Oeverzwaluw. De vele konijnen zorgen ook dat er roofvogels te spotten zijn. In de zomer zijn er tal van dagvlinders te zien en als je geluk hebt, zie je misschien zelfs een Kleine hagedis of Hazelworm. Het gebied wordt onderhouden door schapen die er grazen of er wordt gemaaid. Van tijd tot tijd wordt ook een deel van het struikgewas gekapt om de diversiteit aan begroeiing te behouden.